ยืมมาจากเขมรเก่า វាង៑ (วางฺ), វាង្ង៑ (วางฺงฺ), វង៑ (วงฺ), จากมอญ-เขมรดั้งเดิม *wa(a)ŋ; ร่วมเชื้อสายกับไทย วง, เขมร វង់ (วง̍), มอญ ဝိုၚ် (วิุง์), เวียดนาม vòng (หว็่อง); ร่วมรากกับ ວັງ (วัง) and ວຽງ (วยง)
ວົງ • (ว็ง)
ยืมมาจากบาลี วํส (“ไผ่, เชื้อสาย, ประเพณี”) หรือสันสกฤต वंश (วํศ)
