เอา

ภาษาไทย แก้ไข

รากศัพท์ แก้ไข

สืบทอดจากภาษาไทดั้งเดิม *ʔawᴬ; ร่วมเชื้อสายกับภาษาอีสาน เอา, ภาษาลาว ເອົາ (เอ็า), ภาษาคำเมือง ᩐᩣ (อูา), ภาษาเขิน ᩐᩢᩣ (อูัา), ภาษาไทลื้อ ᦀᧁ (เอา), ภาษาไทดำ ꪹꪮꪱ (เอา), ภาษาไทใหญ่ ဢဝ် (อว), ภาษาอาหม 𑜒𑜧 (อว์) หรือ 𑜒𑜧𑜈𑜫 (อว์ว์) หรือ 𑜒𑜨𑜧 (ออ̂ว์), ภาษาจ้วง aeu

การออกเสียง แก้ไข

การแบ่งพยางค์		เอา
การแผลงเป็น อักษรโรมัน	ไพบูลย์พับบลิชชิง	ao
	ราชบัณฑิตยสภา	ao
(มาตรฐาน) สัทอักษรสากล^{(คำอธิบาย)}		/ʔaw˧/^{(สัมผัส)}

คำกริยา แก้ไข

เอา (คำอาการนาม การเอา)

ยึด
เอาไว้อยู่
รับ ไว้
เขาให้ก็เอา
พา, นำ
เอาตัวมา
ต้องการ
ทำเอาชื่อ

ทำงานเอาหน้า
ถือ เป็น สำคัญ
เจรจาเอาถ้อยคำ

เอาพี่เอาน้อง
(ภาษาปาก) คำใช้แทนกริยาอื่น ๆ บางคำได้

คำแปลภาษาอื่น แก้ไข

พา, นำ

คำเมือง: ᩐᩣ (nod) (อูา)
ไทดำ: ꪹꪮꪱ (blt) (เอา)
ไทใหญ่: ဢဝ် (shn) (อว)
ลาว: ເອົາ (lo) (เอ็า)
อังกฤษ: take (en) (เทค)

คำกริยาวิเศษณ์ แก้ไข

เอา

เมื่อใช้ลงท้ายกริยา เป็นการเน้นกริยาแสดงถึงการตั้งหน้าตั้งตา ทำ ต่อเนื่อง กัน
กินเอา ๆ

ภาษาคำเมือง แก้ไข

การออกเสียง แก้ไข

(เชียงใหม่) สัทอักษรสากล^{(คำอธิบาย)}: /ʔaw˧˧/

คำกริยา แก้ไข

เอา (คำอาการนาม ก๋ารเอา หรือ ก๋านเอา)

(สกรรม) อีกรูปหนึ่งของ ᩐᩣ (อูา)

ภาษาชอง แก้ไข

รากศัพท์ แก้ไข

สืบทอดจากภาษามอญ-เขมรดั้งเดิม *ʔaawʔ

การออกเสียง แก้ไข

(จันทบุรี, ตราด, กาญจนบุรี) สัทอักษรสากล^{(คำอธิบาย)}: /ʔaw/

คำนาม แก้ไข

เอา

เสื้อ

เข้าถึงจาก "https://th.wiktionary.org/w/index.php?title=เอา&oldid=1644788"