ยึด

ภาษาไทย

รากศัพท์

เป็นไปได้ว่าเกี่ยวข้องกับ เหยียด (“ลบออก, หักออก”)

การออกเสียง

การแบ่งพยางค์		ยึด
การแผลงเป็น อักษรโรมัน	ไพบูลย์พับบลิชชิง	yʉ́t
	ราชบัณฑิตยสภา	yuet
(มาตรฐาน) สัทอักษรสากล(คำอธิบาย)		/jɯt̚˦˥/(ส)

คำกริยา

ยึด (คำอาการนาม การยึด)

1. ถือเอาไว้

   ยึดราวบันไดไว้ให้ดี

2. เหนี่ยว, รั้ง

   หนุมานยึดรถพระอาทิตย์

3. เข้าครอบครอง

   ยึดพื้นที่

4. ใช้อำนาจกฎหมายรับสิ่งใดสิ่งหนึ่งมา

   ยึดใบขับขี่

   ยึดทรัพย์

ภาษาเลอเวือะตะวันออก

รากศัพท์

จากภาษาปะหล่องดั้งเดิม *jɤt

การออกเสียง

• สัทอักษรสากล^{(คำอธิบาย)}: /jɨt/

คำกริยา

ยึด

1. ดับ (ไฟ)