ภาษาไทยแก้ไข

รากศัพท์แก้ไข

เทียบภาษาจีนยุคกลาง (MC tʌiH, “แบกไว้บนหัว”); ร่วมเชื้อสายกับภาษาคำเมือง ᨳᩨ (ถื), ภาษาลาว ຖື (ถื), ภาษาไทลื้อ ᦏᦹ (ถื), ภาษาเขิน ᨳᩨ (ถื), ภาษาจ้วง dawz (ใต), ภาษาจ้วงแบบจั่วเจียง tw (ถือ)

การออกเสียงแก้ไข

การแบ่งพยางค์ถือ
การแผลงเป็น
อักษรโรมัน
ไพบูลย์พับบลิชชิงtʉ̌ʉ
ราชบัณฑิตยสภาthue
(มาตรฐาน) สัทอักษรสากล(คำอธิบาย)/tʰɯː˩˩˦/(สัมผัส)

คำกริยาแก้ไข

ถือ (คำอาการนาม การถือ)

  1. เอาไว้ในมือ, จับยึดไว้ เช่น ถือมีด ถือปืน ถือหนังสือ
  2. ทรงไว้, ดำรงไว้
  3. เอาไว้ในใจ เช่น ถือศีล ถือศักดินา
  4. ยึดเอาว่า, นับเอาว่า เช่น ถือเป็นญาติกัน ถือเราถือเขา ถือพวก ถือโทษ
  5. เชื่อมั่นว่าเป็นมงคลหรืออัปมงคล เช่น ถือไม่ให้ใครจับหัว ถือไม่ลอดใต้ถุน
  6. นับถือ เช่น ถือศาสนา
  7. เช่า ในคำว่า ถือสวน, เช่าถือสวน

คำเกี่ยวข้องแก้ไข