มือ
ภาษาไทยแก้ไข
การออกเสียงแก้ไข
การแบ่งพยางค์ | มือ | |
การแผลงเป็น อักษรโรมัน | ไพบูลย์พับบลิชชิง | mʉʉ |
ราชบัณฑิตยสภา | mue | |
(มาตรฐาน) สัทอักษรสากล(คำอธิบาย) | /mɯː˧/(สัมผัส) |
รากศัพท์ 1แก้ไข
จากภาษาไทตะวันตกเฉียงใต้ดั้งเดิม *mɯːᴬ⁴, จากภาษาไทดั้งเดิม *mwɯːᴬ; ร่วมเชื้อสายกับภาษาอีสาน มือ, ภาษาลาว ມື (มื), ภาษาคำเมือง ᨾᩨ (มื), ภาษาไทลื้อ ᦙᦹ (มื), ภาษาไทดำ ꪣꪳ (มึ), ภาษาไทขาว ꪣꪳ (มึ), ภาษาไทใหญ่ မိုဝ်း (มึ๊ว), ภาษาอ่ายตน မိုဝ် (มึว์), ภาษาไทใต้คง ᥛᥪᥰ (มื๊), ภาษาอาหม 𑜉𑜢𑜤𑜈𑜫 (มึว์), ภาษาจ้วง mwz, ภาษาแสก มื๊อ; เทียบภาษาสุ่ย myal, ภาษาเบดั้งเดิม *məːᴬ², ภาษาไหลดั้งเดิม *C-mɯː, ภาษาออสโตรนีเซียนดั้งเดิม *qalima
คำนามแก้ไข
มือ
- อวัยวะส่วนหนึ่งของร่างกายอยู่ต่อจากปลายแขนประกอบด้วยฝ่ามือและนิ้วมือ สำหรับจับเป็นต้น
- เรียกสิ่งหรืออุปกรณ์บางชนิดที่มีรูปร่างอย่างมือและใช้จับแทนมือได้
- มือกล
- มือหุ่นยนต์
- เรียกผู้ร่วมเล่นการพนันบางอย่างหรือแชร์เป็นต้น ว่า มือ
- คนหนึ่งจะเล่นกี่มือก็ได้
- หนวดของไม้เลื้อยบางชนิดใช้เกาะสิ่งอื่นอย่างมือ
- มือตำลึง
- มือบวบ
คำลักษณนามแก้ไข
มือ
รากศัพท์ 2แก้ไข
คำนามแก้ไข
มือ
- ใช้ประกอบหน้าชื่อเครื่องดนตรีที่ใช้มือบรรเลง เพื่อหมายถึงผู้ที่มีความชำนาญหรือมีทักษะในการบรรเลงดนตรีนั้น ๆ
- มือระนาด
- มือจะเข้
- มือกลอง
- มือปี่
รากศัพท์ 3แก้ไข
จากรูปร่างของผลส้มชนิดนี้ที่คล้ายนิ้วมือ
คำนามแก้ไข
มือ
ภาษาแสกแก้ไข
รากศัพท์แก้ไข
จากภาษาไทดั้งเดิม *mwɯ:ꟲ (“วัน”); ร่วมเชื้อสายกับภาษาไทย มื้อ, ภาษาคำเมือง ᨾᩨ᩶ (มื้), ภาษาลาว ມື້ (มื้), ภาษาไทลื้อ ᦙᦹᧉ (มื้), ภาษาไทใหญ่ မိုဝ်ႉ (มึ๎ว)
คำนามแก้ไข
มือ