มือ
ภาษาไทย แก้ไข
การออกเสียง แก้ไข
| การแบ่งพยางค์ | มือ | |
| การแผลงเป็น อักษรโรมัน | ไพบูลย์พับบลิชชิง | mʉʉ |
| ราชบัณฑิตยสภา | mue | |
| (มาตรฐาน) สัทอักษรสากล(คำอธิบาย) | /mɯː˧/(สัมผัส) | |
รากศัพท์ 1 แก้ไข
สืบทอดจากภาษาไทตะวันตกเฉียงใต้ดั้งเดิม *mɯːᴬ⁴, จากภาษาไทดั้งเดิม *mwɯːᴬ; ร่วมเชื้อสายกับภาษาอีสาน มือ, ภาษาลาว ມື (มื), ภาษาคำเมือง ᨾᩨ (มื), ภาษาไทลื้อ ᦙᦹ (มื), ภาษาไทดำ ꪣꪳ (มึ), ภาษาไทขาว ꪣꪳ, ภาษาไทใหญ่ မိုဝ်း (มึ๊ว), ภาษาอ่ายตน မိုဝ် (มึว์), ภาษาไทใต้คง ᥛᥪᥰ (มื๊), ภาษาอาหม 𑜉𑜢𑜤𑜈𑜫 (มึว์), ภาษาจ้วง mwz, ภาษาแสก มื๊อ; เทียบภาษาสุ่ย myal, ภาษาเบดั้งเดิม *məːᴬ², ภาษาไหลดั้งเดิม *C-mɯː, ภาษาออสโตรนีเซียนดั้งเดิม *qalima
คำนาม แก้ไข
มือ
- อวัยวะส่วนหนึ่งของร่างกายอยู่ต่อจากปลายแขนประกอบด้วยฝ่ามือและนิ้วมือ สำหรับจับเป็นต้น
- เรียกสิ่งหรืออุปกรณ์บางชนิดที่มีรูปร่างอย่างมือและใช้จับแทนมือได้
- มือกล
- มือหุ่นยนต์
- เรียกผู้ร่วมเล่นการพนันบางอย่างหรือแชร์เป็นต้น ว่า มือ
- คนหนึ่งจะเล่นกี่มือก็ได้
- หนวดของไม้เลื้อยบางชนิดใช้เกาะสิ่งอื่นอย่างมือ
- มือตำลึง
- มือบวบ
คำแปลภาษาอื่น แก้ไข
อวัยวะส่วนหนึ่งของร่างกายอยู่ต่อจากปลายแขน
คำลักษณนาม แก้ไข
มือ
รากศัพท์ 2 แก้ไข
คำนาม แก้ไข
มือ
- ใช้ประกอบหน้าชื่อเครื่องดนตรีที่ใช้มือบรรเลง เพื่อหมายถึงผู้ที่มีความชำนาญหรือมีทักษะในการบรรเลงดนตรีนั้น ๆ
- มือระนาด
- มือจะเข้
- มือกลอง
- มือปี่
รากศัพท์ 3 แก้ไข
จากรูปร่างของผลส้มชนิดนี้ที่คล้ายนิ้วมือ
คำนาม แก้ไข
มือ
ภาษาแสก แก้ไข
รากศัพท์ แก้ไข
สืบทอดจากภาษาไทดั้งเดิม *mwɯ:ꟲ (“วัน”); ร่วมเชื้อสายกับภาษาไทย มื้อ, ภาษาคำเมือง ᨾᩨ᩶ (มื้), ภาษาลาว ມື້ (มื้), ภาษาไทลื้อ ᦙᦹᧉ (มื้), ภาษาไทใหญ่ မိုဝ်ႉ (มึ๎ว)
คำนาม แก้ไข
มือ