จับ
ภาษาไทยแก้ไข
รากศัพท์แก้ไข
จากภาษาไทดั้งเดิม *capᴰ; ร่วมเชื้อสายกับภาษาลาว ຈັບ (จับ), ภาษาคำเมือง ᨧᩢ᩠ᨷ (จับ), ภาษาเขิน ᨧᩢ᩠ᨷ (จับ), ภาษาไทใหญ่ ၸပ်း (จั๊ป) ，ภาษาจ้วง caep (ฉับ), ภาษาจ้วงแบบจั่วเจียง zaep (จับ)
การออกเสียงแก้ไข
| การแบ่งพยางค์ | จับ | |
| การแผลงเป็น อักษรโรมัน | ไพบูลย์พับบลิชชิง | jàp |
| ราชบัณฑิตยสภา | chap | |
| (มาตรฐาน) สัทอักษรสากล(คำอธิบาย) | /t͡ɕap̚˨˩/(สัมผัส) | |
คำกริยาแก้ไข
จับ (คำอาการนาม การจับ)
- อาการที่ใช้มือแตะต้องสิ่งใดสิ่งหนึ่งตลอดจนกำไว้ยึดไว้
- เกาะ
- นกจับคอน
- ติด
- เขม่าจับก้นหม้อ
- กินหรือกลืน ในความว่า คราสจับดวงอาทิตย์หรือดวงจันทร์
- เริ่ม
- จับเรื่องตั้งแต่ตอนนั้นไป
- เกาะกุมตัวไว้ไม่ให้หนี
- จับผู้ร้าย
- (กฎหมาย) เกาะกุมตัวไว้โดยเจ้าพนักงานผู้มีอำนาจตามกฎหมาย, จับกุม ก็ว่า
- กิริยาที่ทำขนมจีนให้เป็นหัว ๆ เรียกว่า จับขนมจีน
คำลักษณนามแก้ไข
จับ
- เรียกขนมจีนว่า จับ หรือ หัว
- ขนมจีน 5 จับ
ภาษาญัฮกุรแก้ไข
การออกเสียงแก้ไข
- สัทอักษรสากล(คำอธิบาย): /cap/
คำกริยาแก้ไข
จับ