จุ๊บ

ดูเพิ่ม: จบ, จับ, จั๋บ, จิบ, จีบ, จูบ, และ จ๋บ

ภาษาไทย

การออกเสียง

การแบ่งพยางค์		จุ๊บ
การแผลงเป็น อักษรโรมัน	ไพบูลย์พับบลิชชิง	júp
	ราชบัณฑิตยสภา	chup
(มาตรฐาน) สัทอักษรสากล(คำอธิบาย)		/t͡ɕup̚˦˥/(สัมผัส)

รากศัพท์ 1

แผลงมาจาก จูบ

คำอุทาน

จุ๊บ

1. เสียงอย่างเสียงดูดปาก

คำกริยา

จุ๊บ (คำอาการนาม การจุ๊บ)

1. (ภาษาปาก) จูบ

   ฉันต้องจุ๊บลูกสาวของฉันก่อนนอนทุกคืน

2. (ภาษาปาก) ดูด

   เขาไม่ชอบกินแกงหอยขมเพราะจุ๊บไม่เป็น

รากศัพท์ 2

ยืมโดยกึ่งเรียนรู้จากอังกฤษ tube

คำนาม

จุ๊บ

1. หลอดสำหรับรับของไหลเช่นลมหรือไอน้ำเป็นต้นให้ผ่านเข้าไป

อ้างอิง

• ราชบัณฑิตยสถาน. พจนานุกรมคำใหม่ เล่ม 1 ฉบับราชบัณฑิตยสถาน. พิมพ์ครั้งที่ 2. กรุงเทพฯ : ธนาเพรส, 2553. หน้า 45.

ภาษาคำเมือง

การออกเสียง

• (เชียงใหม่) สัทอักษรสากล^{(คำอธิบาย)}: /t͡ɕup˦˥/

คำกริยา

จุ๊บ (คำอาการนาม ก๋ารจุ๊บ หรือ ก๋านจุ๊บ)

1. (สกรรม) อีกรูปหนึ่งของ ᨩᩩᨷ (ชุบ)