ภาษาไทย

แก้ไข

การออกเสียง

แก้ไข
การแบ่งพยางค์จบ
การแผลงเป็น
อักษรโรมัน
ไพบูลย์พับบลิชชิงjòp
ราชบัณฑิตยสภาchop
(มาตรฐาน) สัทอักษรสากล(คำอธิบาย)/t͡ɕop̚˨˩/(สัมผัส)
ไฟล์เสียง

รากศัพท์ 1

แก้ไข

ร่วมเชื้อสายกับลาว ຈົບ (จ็บ), เขมร ចប់ (จบ̍)

คำนาม

แก้ไข

จบ

  1. การสิ้นสุดคราวหนึ่ง

คำลักษณนาม

แก้ไข

จบ

  1. เรียกการสิ้นสุดเช่นนั้น
    สวดจบหนึ่ง
    ตั้งนโม 3 จบ

คำกริยา

แก้ไข

จบ (คำอาการนาม การจบ)

  1. สิ้นสุดคราวหนึ่ง ๆ
    จบชั้นไหน
  2. ต่อกัน, พบกัน
    จับปลายเชือก 2 เส้นมาจบกัน
ดูเพิ่ม
แก้ไข

รากศัพท์ 2

แก้ไข

คำกริยา

แก้ไข

จบ (คำอาการนาม การจบ)

  1. ยกของขึ้นหรือพนมมือเหนือหน้าผากเพื่อตั้งใจอุทิศให้เวลาทำบุญทำทาน
  2. กิริยาที่ช้างชูงวงขึ้นเหนือหัวทำความเคารพ ในคำว่า ช้างจบ

รากศัพท์ 3

แก้ไข

การออกเสียง

แก้ไข
การแบ่งพยางค์จอ-บอ
การแผลงเป็น
อักษรโรมัน
ไพบูลย์พับบลิชชิงjɔɔ-bɔɔ
ราชบัณฑิตยสภาcho-bo
(มาตรฐาน) สัทอักษรสากล(คำอธิบาย)/t͡ɕɔː˧.bɔː˧/(สัมผัส)

คำวิสามานยนาม

แก้ไข

จบ

  1. อักษรย่อของ จันทบุรี

ภาษาอีสาน

แก้ไข

การออกเสียง

แก้ไข

คำคุณศัพท์

แก้ไข

จบ (คำอาการนาม ความจบ)

  1. ดี, งาม

ลูกคำ

แก้ไข

อ้างอิง

แก้ไข