งาม

ดูเพิ่ม: ง่าม

ภาษาไทย

รากศัพท์

สืบทอดจากไทตะวันตกเฉียงใต้ดั้งเดิม *ŋaːmᴬ⁴ (Jonsson, 1991); ร่วมเชื้อสายกับคำเมือง ᨦᩣ᩠ᨾ (งาม), เขิน ᨦᩣ᩠ᨾ (งาม), อีสาน งาม, ลาว ງາມ (งาม), ไทลื้อ ᦇᦱᧄ (งาม), ไทใหญ่ ငၢမ်း (ง๊าม), ไทใต้คง ᥒᥣᥛᥰ (ง๊าม), พ่าเก ငံ (งํ), อาหม 𑜂𑜪 (งํ), จ้วง ngam (งาม, “ถูกต้อง, ดังใจ”), จ้วงแบบจั่วเจียง ngamq (“ดี, ถูกใจ”)

การออกเสียง

การแบ่งพยางค์		งาม
การแผลงเป็น อักษรโรมัน	ไพบูลย์พับบลิชชิง	ngaam
	ราชบัณฑิตยสภา	ngam
(มาตรฐาน) สัทอักษรสากล(คำอธิบาย)		/ŋaːm˧/(สัมผัส)

คำคุณศัพท์

งาม (คำอาการนาม ความงาม)

1. ลักษณะที่เห็นแล้วชวนให้ชื่นชมหรือพึงใจ

   มารยาทงาม

   รูปงาม

2. มีลักษณะสมบูรณ์ดี

   ต้นไม้งาม

   ปีนี้ฝนงาม

3. ดี, มาก, มีลักษณะที่เป็นไปตามต้องการ

   กำไรงาม

   ธนาคารนี้จ่ายดอกเบี้ยงาม

ลูกคำ

• งดงาม
• งามแงะ
• งามหน้า
• สวยงาม

คำแปลภาษาอื่น

(1)

• คำเมือง :

  อักษรธรรม: ᨦᩣ᩠ᨾ, ᩃᩮ ᩢᩣ

  อักษรไทย: งาม, เลา

• ลาว : ງາມ (งาม), ຈົບ (จบ)
• อังกฤษ : beautiful
• เยอรมัน : schön
• ฝรั่งเศส: beau (fr) ช., belle (fr) ญ.
• โยรูบา: rẹwà