งาม
ภาษาไทยแก้ไข
รากศัพท์แก้ไข
จากภาษาไทตะวันตกเฉียงใต้ดั้งเดิม *ŋaːmᴬ⁴ (Jonsson, 1991); ร่วมเชื้อสายกับภาษาคำเมือง ᨦᩣ᩠ᨾ (งาม), ภาษาเขิน ᨦᩣ᩠ᨾ (งาม), ภาษาอีสาน งาม, ภาษาลาว ງາມ (งาม), ภาษาไทลื้อ ᦇᦱᧄ (งาม), ภาษาไทใหญ่ ငၢမ်း (ง๊าม), ภาษาไทใต้คง ᥒᥣᥛᥰ (ง๊าม), ภาษาพ่าเก ငံ (งํ), ภาษาอาหม 𑜂𑜪 (งํ), ภาษาจ้วง ngam (“งาม-ถูกต้อง/ดังใจ”), ภาษาจ้วงแบบจั่วเจียง ngamq (“ดี/ถูกใจ”)
การออกเสียงแก้ไข
| การแบ่งพยางค์ | งาม | |
| การแผลงเป็น อักษรโรมัน | ไพบูลย์พับบลิชชิง | ngaam |
| ราชบัณฑิตยสภา | ngam | |
| (มาตรฐาน) สัทอักษรสากล(คำอธิบาย) | /ŋaːm˧/(สัมผัส) | |
คำคุณศัพท์แก้ไข
งาม (คำอาการนาม ความงาม)
- ลักษณะที่เห็นแล้วชวนให้ชื่นชมหรือพึงใจ
- มารยาทงาม
- รูปงาม
- มีลักษณะสมบูรณ์ดี
- ต้นไม้งาม
- ปีนี้ฝนงาม
- ดี, มาก, มีลักษณะที่เป็นไปตามต้องการ
- กำไรงาม
- ธนาคารนี้จ่ายดอกเบี้ยงาม