ภาษาไทยแก้ไข

รากศัพท์แก้ไข

จากภาษาไทตะวันตกเฉียงใต้ดั้งเดิม *ŋaːmᴬ⁴ (Jonsson, 1991); ร่วมเชื้อสายกับภาษาคำเมือง ᨦᩣ᩠ᨾ (งาม), ภาษาเขิน ᨦᩣ᩠ᨾ (งาม), ภาษาอีสาน งาม, ภาษาลาว ງາມ (งาม), ภาษาไทลื้อ ᦇᦱᧄ (งาม), ภาษาไทใหญ่ ငၢမ်း (ง๊าม), ภาษาไทใต้คง ᥒᥣᥛᥰ (ง๊าม), ภาษาพ่าเก ငံ (งํ), ภาษาอาหม 𑜂𑜪 (งํ), ภาษาจ้วง ngam (งาม-ถูกต้อง/ดังใจ), ภาษาจ้วงแบบจั่วเจียง ngamq (ดี/ถูกใจ)

การออกเสียงแก้ไข

การแบ่งพยางค์งาม
การแผลงเป็น
อักษรโรมัน
ไพบูลย์พับบลิชชิงngaam
ราชบัณฑิตยสภาngam
(มาตรฐาน) สัทอักษรสากล(คำอธิบาย)/ŋaːm˧/(สัมผัส)

คำคุณศัพท์แก้ไข

งาม (คำอาการนาม ความงาม)

  1. ลักษณะที่เห็นแล้วชวนให้ชื่นชมหรือพึงใจ
    มารยาทงาม
    รูปงาม
  2. มีลักษณะสมบูรณ์ดี
    ต้นไม้งาม
    ปีนี้ฝนงาม
  3. ดี, มาก, มีลักษณะที่เป็นไปตามต้องการ
    กำไรงาม
    ธนาคารนี้จ่ายดอกเบี้ยงาม

คำเกี่ยวข้องแก้ไข

คำแปลภาษาอื่นแก้ไข