ดูเพิ่ม: สัมบูรณ์

ภาษาไทย

แก้ไข

รากศัพท์

แก้ไข

ยืมมาจากสันสกฤต सम्पूरण (สมฺปูรณ, เติมให้เต็ม); ร่วมรากกับ สัมบูรณ์

การออกเสียง

แก้ไข

คำกริยา

แก้ไข

สมบูรณ์ (คำอาการนาม การสมบูรณ์)

  1. บริบูรณ์
    สมบูรณ์ด้วยโภคสมบัติ
    สมบูรณ์ด้วยข้าทาสบริวาร
  2. ครบถ้วน
    หลักฐานยังไม่สมบูรณ์
  3. อ้วนท้วน, แข็งแรง
    เขาสมบูรณ์ขึ้น
    เดี๋ยวนี้สุขภาพเขาสมบูรณ์ดีแล้ว

คำคุณศัพท์

แก้ไข

สมบูรณ์ (คำอาการนาม ความสมบูรณ์)

  1. มีคุณสมบัติหรือคุณลักษณะครบถ้วน
    มีคุณสมบัติสมบูรณ์ตามกำหนด
  2. อ้วนท้วน, แข็งแรง
    มีร่างกายสมบูรณ์
    สุขภาพสมบูรณ์

คำวิสามานยนาม

แก้ไข

สมบูรณ์

  1. ชื่อบุคคลชายหญิง

การใช้

แก้ไข

ชื่อนี้เป็นชื่อคนไทยที่ใช้ซ้ำกันมากที่สุด เป็นอันดับ 4[1]

อ้างอิง

แก้ไข