สัมบูรณ์
ดูเพิ่ม: สมบูรณ์
ภาษาไทย
แก้ไขรากศัพท์
แก้ไขยืมมาจากสันสกฤต सम्पूरण (สมฺปูรณ, “เติมให้เต็ม”); ร่วมรากกับ สมบูรณ์; เป็นศัพท์บัญญัติสำนักงานราชบัณฑิตยสภาของ absolute
การออกเสียง
แก้ไข| การแบ่งพยางค์ | สำ-บูน | |
| การแผลงเป็น อักษรโรมัน | ไพบูลย์พับบลิชชิง | sǎm-buun |
| ราชบัณฑิตยสภา | sam-bun | |
| (มาตรฐาน) สัทอักษรสากล(คำอธิบาย) | /sam˩˩˦.buːn˧/(สัมผัส) | |
คำคุณศัพท์
แก้ไขสัมบูรณ์ (คำอาการนาม ความสัมบูรณ์)