ดูเพิ่ม: สมบูรณ์

ภาษาไทย

แก้ไข

รากศัพท์

แก้ไข

ยืมมาจากภาษาสันสกฤต सम्पूरण (สมฺปูรณ, เติมให้เต็ม); ร่วมรากกับ สมบูรณ์; เป็นศัพท์บัญญัติสำนักงานราชบัณฑิตยสภาของ absolute

การออกเสียง

แก้ไข
การแบ่งพยางค์สำ-บูน
การแผลงเป็น
อักษรโรมัน
ไพบูลย์พับบลิชชิงsǎm-buun
ราชบัณฑิตยสภาsam-bun
(มาตรฐาน) สัทอักษรสากล(คำอธิบาย)/sam˩˩˦.buːn˧/(สัมผัส)

คำคุณศัพท์

แก้ไข

สัมบูรณ์ (คำอาการนาม ความสัมบูรณ์)

  1. สมบูรณ์ยิ่ง