แล้ว
ภาษาไทย
แก้ไขรากศัพท์
แก้ไขสืบทอดจากไทดั้งเดิม *leːwꟲ (“เสร็จ”), จากจีนยุคกลาง 了 (MC lewX); ร่วมเชื้อสายกับอีสาน แล้ว, ลาว ແລ້ວ (แล้ว), คำเมือง ᩓ᩠ᩅ (แลว), ไทลื้อ ᧟ (แหฺลว), ไทดำ ꪵꪩ꫁ꪫ (แล้ว), จ้วงแบบจั่วเจียง leux, จ้วง leux; เทียบIu Mien liuz (“จบ, หลัง”)
การออกเสียง
แก้ไข| การแบ่งพยางค์ {ไม่ตามอักขรวิธี; เสียงสระสั้น} | แล้ว | แล็้ว | |
| การแผลงเป็น อักษรโรมัน | ไพบูลย์พับบลิชชิง | lɛ́ɛo | lɛ́o |
| ราชบัณฑิตยสภา | laeo | laeo | |
| (มาตรฐาน) สัทอักษรสากล(คำอธิบาย) | /lɛːw˦˥/(สัมผัส) | /lɛw˦˥/(สัมผัส) | |
คำกริยาวิเศษณ์
แก้ไขแล้ว
- ลักษณะอาการกระทำใด ๆ เสร็จ สิ้น จบ ล่วงไป หรือสุดสิ้นลง
- กินแล้ว
- ทำแล้ว
- นอนแล้ว
- ลักษณะอาการต่อแต่นั้นเริ่มใหม่อีกระยะหนึ่ง (จะเป็นการกระทำอย่างเดียวกันหรือต่างกันแล้วแต่กรณี)
- กินแล้วนอน
- ขึ้นรถแล้วลงเรือ
คำแปลภาษาอื่น
แก้ไขลักษณะอาการกระทำใด ๆ เสร็จ สิ้น จบ ล่วงไป หรือสุดสิ้นลง
คำกริยา
แก้ไขแล้ว
- (ล้าสมัย) จบ, สิ้น, เสร็จ
- งานแล้วหรือยัง
ภาษาคำเมือง
แก้ไขคำกริยาวิเศษณ์
แก้ไขแล้ว (คำอาการนาม กำแล้ว หรือ ความแล้ว)
- แล้ว
คำกริยา
แก้ไขแล้ว (คำอาการนาม ก๋ารแล้ว หรือ ก๋านแล้ว)
- เสร็จ