จะ

ภาษาไทย

รูปแบบอื่น

• (เลิกใช้) จ่

รากศัพท์

เทียบภาษาลาว ຈະ (จะ), ຈັກ (จัก), ภาษาไทลื้อ ᦈᧅ (จัก).

การออกเสียง

การแบ่งพยางค์		จะ
การแผลงเป็น อักษรโรมัน	ไพบูลย์พับบลิชชิง	jà
	ราชบัณฑิตยสภา	cha
(มาตรฐาน) สัทอักษรสากล(คำอธิบาย)		/t͡ɕaʔ˨˩/(ส)

คำอนุภาค

จะ

1. คำกร่อนของคำหน้าซึ่งซ้ำกับคำหลังในคำที่มี จ เป็นพยัญชนะต้นในบทกลอน มีคำแปลอย่างเดียวกับคำเดิมนั้น และมีความหมายในทางย้ำหรือเน้น

   จะแจ้ง

   (กร่อนมาจาก แจ้งแจ้ง)

   จะแจ่ม

   (กร่อนมาจาก แจ่มแจ่ม)

2. (คำกริยานุเคราะห์) เป็นคำช่วยกริยาบอกอนาคต

   จะไป

   จะอยู่

ภาษาเลอเวือะตะวันออก

การออกเสียง

• สัทอักษรสากล^{(คำอธิบาย)}: /caʔ/

คำนาม

จะ

1. ขี้เถ้า