ช่วย
ภาษาไทย แก้ไข
รูปแบบอื่น แก้ไข
- (เลิกใช้) ช้วย
รากศัพท์ แก้ไข
ยืมมาจากภาษาจีนยุคกลาง 助 (MC d͡ʒɨʌH); ร่วมเชื้อสายกับภาษาลาว ຊ່ວຍ (ซ่วย) หรือ ຊ່ອຍ (ซ่อย), ภาษาคำเมือง ᨩ᩠ᩅ᩠᩵ᨿ (ชว่ย) หรือ ᨩᩬ᩠᩵ᨿ (ชอ่ย), ภาษาปักษ์ใต้ ฉวย, ภาษาไทลื้อ ᦋᦾᧈ (ช่อ̂ย), ภาษาไทดำ ꪋ꪿ꪮꪥ (จ่̱อย), ภาษาไทใหญ่ ၸွႆႈ (จ้อ̂ย), ภาษาอาหม 𑜋𑜨𑜩 (ฉอ̂ย์) หรือ 𑜋𑜢𑜤𑜐𑜫 (ฉึญ์),
การออกเสียง แก้ไข
| การแบ่งพยางค์ | ช่วย | |
| การแผลงเป็น อักษรโรมัน | ไพบูลย์พับบลิชชิง | chûai |
| ราชบัณฑิตยสภา | chuai | |
| (มาตรฐาน) สัทอักษรสากล(คำอธิบาย) | /t͡ɕʰua̯j˥˩/(สัมผัส) | |
คำกริยา แก้ไข
ช่วย (คำอาการนาม การช่วย)
- (โบราณ) ไถ่ตัว
- หรือว่ามึงช่วยกูมานี่สักกี่ชั่ง(ม. ร่ายยาว ชูชก)
- ทำให้สำเร็จประโยชน์
- ช่วยเอาของไปส่ง
- ค้ำจุน, สงเคราะห์
- บริจาคเงินช่วยผู้ประสบภัย
- แบ่งเบาภาระ
- ช่วยเลี้ยงน้อง
- ทำให้พ้นจากอันตราย
- ช่วยชีวิต
- ช่วยเด็กตกน้ำ
คำสืบทอด แก้ไข
- → ญัฮกุร: จวย่