จัก

ดูเพิ่ม: จก, จั๊ก, จั๋ก, จิก, จิ๊ก, และ จีก

ภาษาไทย

รูปแบบอื่น

• (เลิกใช้) จกก (ทุกความหมาย)

การออกเสียง

การแบ่งพยางค์		จัก
การแผลงเป็น อักษรโรมัน	ไพบูลย์พับบลิชชิง	jàk
	ราชบัณฑิตยสภา	chak
(มาตรฐาน) สัทอักษรสากล(คำอธิบาย)		/t͡ɕak̚˨˩/(สัมผัส)
คำพ้องเสียง แก้ไข		จักร

รากศัพท์ 1

ร่วมเชื้อสายกับภาษาอาหม 𑜋𑜀𑜫 (ฉก์), ภาษาจ้วงแบบจั่วเจียง zaek (จัก, “ผ่า”)

คำกริยา

จัก (คำอาการนาม การจัก)

1. ทำให้เป็นแฉก ๆ หรือหยัก ๆ คล้ายฟันเลื่อย, เอาคมมีดผ่าไม้ไผ่หรือหวายให้แตกจากกันเป็นเส้นบาง ๆ

คำคุณศัพท์

จัก

1. เป็นแฉก ๆ หรือหยัก ๆ

รากศัพท์ 2

ร่วมเชื้อสายกับภาษาเขิน ᨧᩢ᩠ᨠ (จัก), ภาษาคำเมือง ᨧᩢ᩠ᨠ (จัก)

คำอนุภาค

จัก

1. คำช่วยกริยาบอกกาลภายหน้า แสดงเจตจำนง

   จักกิน

   จักนอน

รากศัพท์ 3

ร่วมเชื้อสายกับภาษาเขิน ᨧᩢ᩠ᨠ (จัก), ภาษาคำเมือง ᨧᩢ᩠ᨠ (จัก), ภาษาอาหม 𑜋𑜀𑜫 (ฉก์)

รากศัพท์

ร่วมเชื้อสายกับภาษาจ้วง caek (สัก-รู้ ทราบ), ภาษาจ้วงแบบจั่วเจียง zaek (จัก- รู้ ทราบ)

จัก (คำอาการนาม การจัก)

1. รู้, ทราบ, แจ้ง, จำได้

ภาษาคำเมือง

การออกเสียง

• สัทอักษรสากล^{(คำอธิบาย)}: /t͡ɕǎk/

รากศัพท์ 1

คำกริยาวิเศษณ์

จัก

1. อีกรูปหนึ่งของ ᨧᩢ᩠ᨠ (จัก)

รากศัพท์ 2

คำกริยา

จัก (คำอาการนาม ก๋ารจัก หรือ ก๋านจัก)

1. (สกรรม) อีกรูปหนึ่งของ ᨧᩢ᩠ᨠ (จัก)

รากศัพท์ 3

คำกริยา

จัก (คำอาการนาม ก๋ารจัก หรือ ก๋านจัก)

1. (สกรรม) อีกรูปหนึ่งของ ᨧᩢ᩠ᨠ (จัก)

ภาษาเลอเวือะตะวันตก

รากศัพท์

สืบทอดจากภาษาปะหล่องดั้งเดิม *tjaːk (“กวางแซมบาร์”)

การออกเสียง

• สัทอักษรสากล^{(คำอธิบาย)}: /cak/

คำนาม

จัก

1. กวาง

ภาษาเลอเวือะตะวันออก

การออกเสียง

• สัทอักษรสากล^{(คำอธิบาย)}: /cak/

รากศัพท์ 1

สืบทอดจากภาษาปะหล่องดั้งเดิม *tjaːk (“กวางแซมบาร์”)

คำนาม

จัก

1. กวาง

รากศัพท์ 2

คำคุณศัพท์

จัก

1. (ตา) บอด