กวาง
ภาษาไทย แก้ไข
รากศัพท์ แก้ไข
สืบทอดจากภาษาไทดั้งเดิม *kwɯəŋᴬ; ร่วมเชื้อสายกับภาษาคำเมือง ᨠ᩠ᩅᩣ᩠ᨦ (กวาง), ภาษาลาว ກວາງ (กวาง), ภาษาไทลื้อ ᦦᦱᧂ (กฺวาง), ภาษาไทดำ ꪀꪫꪱꪉ (กวาง), ภาษาไทขาว ꪀꪫꪱꪉ, ภาษาไทแดง ꪀꪫꪱꪉ, ภาษาไทใหญ่ ၵႂၢင် (กฺวาง), ภาษาไทใต้คง ᥐᥣᥒ (กาง), ภาษาพ่าเก ကင် (กง์), ภาษาอาหม 𑜀𑜤𑜨𑜂𑜫 (กุอ̂ง์), ภาษาจ้วง gvang, ภาษาจ้วงแบบหนง gvang
การออกเสียง แก้ไข
การแบ่งพยางค์ | กฺวาง | |
การแผลงเป็น อักษรโรมัน | ไพบูลย์พับบลิชชิง | gwaang |
ราชบัณฑิตยสภา | kwang | |
(มาตรฐาน) สัทอักษรสากล(คำอธิบาย) | /kwaːŋ˧/(สัมผัส) |
คำนาม แก้ไข
กวาง
- ชื่อสัตว์เคี้ยวเอื้องชนิดหนึ่ง, กวางป่า (คำลักษณนาม ตัว)
- ชื่อปลางัวบางชนิด
คำพ้องความ แก้ไข
คำแปลภาษาอื่น แก้ไข
ภาษาปักษ์ใต้ แก้ไข
คำนาม แก้ไข
กวาง
อ้างอิง แก้ไข
- “กวาง” ใน Central Southern Thai Dictionary (Kaewkhao, Uthai และ Kiatboonyarit, Tawan: ประเทศไทย: US Peace Corps 1986), หน้าที่ 7