มิค
ภาษาไทย
แก้ไขรูปแบบอื่น
แก้ไขรากศัพท์
แก้ไขยืมมาจากภาษาบาลี มิค (“กวาง”); เทียบภาษาสันสกฤต मृग (มฺฤค)
การออกเสียง
แก้ไขการแบ่งพยางค์ | มิก | [เสียงสมาส] มิ-คะ- | [เสียงสมาส] มิก-คะ- | |
การแผลงเป็น อักษรโรมัน | ไพบูลย์พับบลิชชิง | mík | mí-ká- | mík-ká- |
ราชบัณฑิตยสภา | mik | mi-kha- | mik-kha- | |
(มาตรฐาน) สัทอักษรสากล(คำอธิบาย) | /mik̚˦˥/(สัมผัส) | /mi˦˥.kʰa˦˥./ | /mik̚˦˥.kʰa˦˥./ |
คำนาม
แก้ไขมิค
ดูเพิ่ม
แก้ไขภาษาบาลี
แก้ไขรูปแบบอื่น
แก้ไขเขียนด้วยอักษรอื่น
คำนาม
แก้ไขมิค ช.
การผันรูป
แก้ไขตารางการผันรูปของ "มิค" (เพศชาย)
การก \ พจน์ | เอกพจน์ | พหูพจน์ |
---|---|---|
กรรตุการก (ปฐมา) | มิโค | มิคา |
กรรมการก (ทุติยา) | มิคํ | มิเค |
กรณการก (ตติยา) | มิเคน | มิเคหิ หรือ มิเคภิ |
สัมปทานการก (จตุตถี) | มิคสฺส หรือ มิคาย หรือ มิคตฺถํ | มิคานํ |
อปาทานการก (ปัญจมี) | มิคสฺมา หรือ มิคมฺหา หรือ มิคา | มิเคหิ หรือ มิเคภิ |
สัมพันธการก (ฉัฏฐี) | มิคสฺส | มิคานํ |
อธิกรณการก (สัตตมี) | มิคสฺมิํ หรือ มิคมฺหิ หรือ มิเค | มิเคสุ |
สัมโพธนการก (อาลปนะ) | มิค | มิคา |