คม
ภาษาไทย
แก้ไขการออกเสียง
แก้ไข| การแบ่งพยางค์ | คม | |
| การแผลงเป็น อักษรโรมัน | ไพบูลย์พับบลิชชิง | kom |
| ราชบัณฑิตยสภา | khom | |
| (มาตรฐาน) สัทอักษรสากล(คำอธิบาย) | /kʰom˧/(สัมผัส) | |
| คำพ้องเสียง | คมน์ | |
รากศัพท์ 1
แก้ไขตัดมาจาก บังคม, จากภาษาเขมร បង្គំ (บงฺคํ)
คำกริยา
แก้ไขคม
การใช้
แก้ไขราชาศัพท์ว่า ทรงคม ในความหมายว่า ทรงไหว้
รากศัพท์ 2
แก้ไขสืบทอดจากภาษาไทดั้งเดิม *ɣɤmᴬ; ร่วมเชื้อสายกับภาษาอีสาน คม, ภาษาลาว ຄົມ (ค็ม), ภาษาเขิน ᨤᩫ᩠ᨾ (ฅ็ม), ภาษาไทลื้อ ᦆᦳᧄ (ฅุม), ภาษาไทใหญ่ ၶူမ်း (ขู๊ม), ภาษาอาหม 𑜁𑜤𑜪 (ขุํ), ภาษาแสก กฺั๊ม, ภาษาจ้วง hoemz (ฮม)
รูปแบบอื่น
แก้ไข- (เลิกใช้) ฅม
คำนาม
แก้ไขคม
คำคุณศัพท์
แก้ไขคม (คำอาการนาม ความคม)