คม
ภาษาไทยแก้ไข
การออกเสียงแก้ไข
| การแบ่งพยางค์ | คม | |
| การแผลงเป็น อักษรโรมัน | ไพบูลย์พับบลิชชิง | kom |
| ราชบัณฑิตยสภา | khom | |
| (มาตรฐาน) สัทอักษรสากล(คำอธิบาย) | /kʰom˧/(สัมผัส) | |
| คำพ้องเสียง | คมน์ | |
รากศัพท์ 1แก้ไข
ตัดมาจาก บังคม, จากภาษาเขมร បង្គំ (บงฺคํ)
คำกริยาแก้ไข
คม
การใช้แก้ไข
ราชาศัพท์ว่า ทรงคม ในความหมายว่า ทรงไหว้
รากศัพท์ 2แก้ไข
จากภาษาไทดั้งเดิม *ɣɤmᴬ; ร่วมเชื้อสายกับภาษาลาว ຄົມ (ค็ม), ภาษาไทใหญ่ ၶူမ်း (ขู๊ม), ภาษาอาหม 𑜁𑜤𑜪 (ขุํ), ภาษาแสก กฺั๊ม ，ภาษาจ้วง hoemz(ฮม)
รูปแบบอื่นแก้ไข
- (เลิกใช้) ฅม
คำนามแก้ไข
คม
คำคุณศัพท์แก้ไข
คม (คำอาการนาม ความคม)