ภาษาไทย

แก้ไข

การออกเสียง

แก้ไข
การแบ่งพยางค์คุม
การแผลงเป็น
อักษรโรมัน
ไพบูลย์พับบลิชชิงkum
ราชบัณฑิตยสภาkhum
(มาตรฐาน) สัทอักษรสากล(คำอธิบาย)/kʰum˧/(สัมผัส)

รากศัพท์ 1

แก้ไข

สืบทอดจากภาษาไทตะวันตกเฉียงใต้ดั้งเดิม *ɣumꟲ²; ร่วมเชื้อสายกับภาษาลาว ຄຸມ (คุม), ภาษาไทใหญ่ ၵုမ်း (กุ๊ม), ภาษาอาหม 𑜀𑜤𑜪 (กุํ); ร่วมรากกับ คุ้ม, คลุม, และกุม

คำกริยา

แก้ไข

คุม (คำอาการนาม การคุม)

  1. คอยกำกับดูแล
    คุมงาน
    คุมพล
    คุมพวก
  2. ป้องกันรักษา
    คุมของ
    คุมบ่อน

รากศัพท์ 2

แก้ไข

คำกริยา

แก้ไข

คุม (คำอาการนาม การคุม)

  1. รวมสิ่งที่กระจายอยู่ให้เข้าชุดเข้าพวกเป็นระเบียบเดียวกัน
    คุมยา
    คุมเรือน