ได้

ภาษาไทย

รูปแบบอื่น

• (เลิกใช้) ใด้, ใด้ย

รากศัพท์

จากภาษาไทดั้งเดิม *ɗajꟲ; ร่วมเชื้อสายกับภาษาอีสาน ได้, ภาษาลาว ໄດ້ (ได้), ภาษาคำเมือง ᨯᩱ᩶ (ได้), ภาษาไทลื้อ ᦺᦡᧉ (ได้), ภาษาไทดำ ꪼꪒ꫁ (ได้), ภาษาไทใหญ่ လႆႈ (ไล้), ภาษาจ้วง ndaej, ภาษานุง đày; เทียบภาษาสุ่ย qdyais, ภาษาต้งใต้ lis, ภาษาไหลดั้งเดิม *ɗɯ

การออกเสียง

การแบ่งพยางค์		ด้าย
การแผลงเป็น อักษรโรมัน	ไพบูลย์พับบลิชชิง	dâai
	ราชบัณฑิตยสภา	dai
(มาตรฐาน) สัทอักษรสากล(คำอธิบาย)		/daːj˥˩/(สัมผัส)
คำพ้องเสียง แก้ไข		ด้าย

คำกริยา

ได้ (คำอาการนาม การได้)

1. รับมาหรือตกมาเป็นของตัว

   ได้เงิน

   ได้ลูก

   ได้แผล

2. ใช้ประกอบท้ายคำกริยามีความหมายต่าง ๆ แล้วแต่ความแวดล้อม คือ
   1. อาจ, สามารถ เช่น เดินได้, เขียนได้
   2. สำเร็จผล เช่น สอบได้
   3. อนุญาต เช่น ลงมือกินได้, ไปได้
3. (ไวยากรณ์, คำกริยานุเคราะห์) คำช่วยกริยาบอกอดีต

   ได้กิน

   ได้ไป

คำประสม

• ก็ได้
• กล้าได้กล้าเสีย
• เข้าไหนเข้าได้
• เงินได้
• จนได้
• เจ็บไข้ได้ป่วย
• ได้กลิ่น
• ได้กัน
• ได้การ
• ได้แก่
• ได้แกงเทน้ำพริก
• ได้ข่าว
• ได้ความ
• ได้คิด
• ได้คืบจะเอาศอก
• ได้จังหวะ
• ได้ใจ
• ได้ฉาก
• ได้ช่อง
• ได้ชื่อ
• ได้ดิบได้ดี
• ได้ตัว
• ได้ท่า
• ได้ท้าย
• ได้ที
• ได้ที่
• ได้ทีขี่แพะไล่
• ได้เปรียบ
• ได้ยิน
• ได้ราคา
• ได้รูป
• ได้เรื่อง
• ได้ฤกษ์
• ได้ลงคอ
• ได้เวลา
• ได้สติ
• ได้ส่วน
• ได้ส่วนสัด
• ได้เสีย
• ได้เสียกัน
• ได้หน้า
• ได้หน้าลืมหลัง
• ได้อย่างเสียอย่าง
• ที่ไหนได้
• ไปวัดไปวาได้
• ผลพลอยได้
• พอได้
• ไม่ได้
• ยิงปืนนัดเดียวได้นกสองตัว
• รายได้
• วัตถุพลอยได้
• ส่วนได้ส่วนเสีย
• อะไรก็ได้
• อ่านออกเขียนได้

 

คำแปลภาษาอื่น

รับมาหรือตกมาเป็นของตัว

• คำเมือง: ᨯᩱ᩶ (nod) (ได้)
• ไทดำ: ꪼꪒ꫁ (blt) (ได้)
• ไทใหญ่: လႆႈ (shn) (ไล้)

• ลาว: ໄດ້ (lo) (ได้)
• อังกฤษ: get (en) (เก็ต), obtain (en) (อับเทน)

ภาษาคำเมือง

การออกเสียง

• (เชียงใหม่) สัทอักษรสากล^{(คำอธิบาย)}: /daj˦˦ʔ/

คำกริยา

ได้ (คำอาการนาม ก๋ารได้ or ก๋านได้)

1. (สกรรม) อีกรูปหนึ่งของ ᨯᩱ᩶ (ได้)

คำกริยาวิเศษณ์

ได้

1. อีกรูปหนึ่งของ ᨯᩱ᩶ (ได้)

คำสันธาน

ได้

1. อีกรูปหนึ่งของ ᨯᩱ᩶ (ได้)