ดูเพิ่ม: ต.ก., ตัก, ติ๊ก, ตึก, และ ตูก

ภาษาไทย

แก้ไข

รากศัพท์ 1

แก้ไข

สืบทอดจากไทดั้งเดิม *tokᴰ; ร่วมเชื้อสายกับลาว ຕົກ (ต็ก), ไทลื้อ ᦷᦎᧅ (โตก), ไทดำ ꪶꪔꪀ (โตก), ไทใหญ่ တူၵ်း (ตู๊ก), ไทใต้คง ᥖᥨᥐᥱ (โต่ก), อาหม 𑜄𑜤𑜀𑜫 (ตุก์), ปู้อี dogt, จ้วง doek

การออกเสียง

แก้ไข

คำกริยา

แก้ไข

ตก (คำอาการนาม การตก)

  1. พลัดลง, หล่นลง
    ตกบันได
    ตกต้นไม้
  2. ไหลลง, หยดลงมา
    ฝนตก
  3. ลดลง
    ฝีมือตก
    แรงตก
    พระอาทิตย์ตก
  4. ล่วงเข้าเวลา
    ตกเย็น
    ตกดึก
  5. เรียกสีที่ละลายออกหรือจางไปในเวลาซักหรือถูกแดดเป็นต้น ว่า สีตก
  6. อยู่ในภาวะที่ไม่น่าพอใจ
    ตกทุกข์
    ตกระกำลำบาก
    ตกยาก
  7. มาถึง
    ของที่สั่งตกมาแล้ว
  8. ออก
    คำสั่งตกแล้ว
    ตกลูก
  9. ขาดหายไป
    เขียนหนังสือตก
  10. ไม่ได้ขึ้นยานพาหนะเพราะไปไม่ทันหรือไม่มีค่าโดยสาร
    ตกรถ
    ตกเรือ
  11. ลดลงต่ำ เป็นอาการแสดงว่ากลัว ยอมแพ้ หรือหมดกำลัง เป็นต้น
    คอตก
    หัวตก
    หางตก

คำกริยาวิเศษณ์

แก้ไข

ตก

  1. สำเร็จ
    แก้ตก
    ปลงตก
    คิดตก

รากศัพท์ 2

แก้ไข

ร่วมเชื้อสายกับคำเมือง ᨲᩧ᩠ᨠ (ตึก), จ้วง dwk (ตึก-หาปลาล่าสัดตว์) , จ้วงแบบจั่วเจียง dwk (ตึก/เติก-หาปลาล่าสัดตว์)

การออกเสียง

แก้ไข

คำกริยา

แก้ไข

ตก (คำอาการนาม การตก)

  1. เอาเบ็ดเกี่ยวเหยื่อหย่อนลงไปให้ปลาหรือกุ้งกินแล้ววัดหรือสาวขึ้นมา
    ตกปลา
    ตกกุ้ง
    ตกหมึก
  2. หลอกล่อให้ติดหรือไม่ให้หนี
    ตกผู้ชาย
    ตกแมว
  3. เอาเงินหรือสิ่งของให้ไปก่อน แล้วคิดเอาเป็นพืชผลภายหลังตามแต่จะตกลงกัน

รากศัพท์ 3

แก้ไข