ภาษาไทย แก้ไข

 
วิกิพีเดียมีบทความเกี่ยวกับ:
Wikipedia

รูปแบบอื่น แก้ไข

รากศัพท์ แก้ไข

ยืมมาจากภาษาบาลี พฺยญฺชน, วฺยญฺชน (ลักษณะ, สัญลักษณ์) หรือภาษาสันสกฤต व्यञ्जन (วฺยญฺชน)

การออกเสียง แก้ไข

การแบ่งพยางค์พะ-ยัน-ชะ-นะ
การแผลงเป็น
อักษรโรมัน
ไพบูลย์พับบลิชชิงpá-yan-chá-ná
ราชบัณฑิตยสภาpha-yan-cha-na
(มาตรฐาน) สัทอักษรสากล(คำอธิบาย)/pʰa˦˥.jan˧.t͡ɕʰa˦˥.naʔ˦˥/(สัมผัส)

คำนาม แก้ไข

พยัญชนะ

  1. (สัทศาสตร์) เสียงพูดที่เปล่งออกมาโดยใช้อวัยวะส่วนต่างในปากและคอ, เสียงพยัญชนะ ก็เรียก
  2. ตัวอักษรที่ใช้แทนเสียงพยัญชนะ, รูปพยัญชนะ ก็เรียก
  3. ตัวหนังสือทั้งหมด
    แปลโดยพยัญชนะ
  4. (ภาษาหนังสือ) กับข้าวที่ไม่ใช่แกง, คู่กับ สูปะ ซึ่งหมายถึง แกง
  5. (ภาษาหนังสือ) ลักษณะของร่างกาย