ถึง

ภาษาไทย

การออกเสียง

การแบ่งพยางค์		ถึง
การแผลงเป็น อักษรโรมัน	ไพบูลย์พับบลิชชิง	tʉ̌ng
	ราชบัณฑิตยสภา	thueng
(มาตรฐาน) สัทอักษรสากล(คำอธิบาย)		/tʰɯŋ˩˩˦/(สัมผัส)

รากศัพท์ 1

สืบทอดจากภาษาไทดั้งเดิม *C̬.tɤŋᴬ; ร่วมเชื้อสายกับภาษาคำเมือง ᨳᩮᩥ᩠ᨦ (เถิง), ภาษาลาว ເຖິງ (เถิง), ภาษาไทใหญ่ ထိုင် (ถึง), ภาษาอาหม 𑜌𑜢𑜤𑜂𑜫 (ถึง์), ภาษาจ้วง daengz， ภาษาจ้วงแบบจั่วเจียง twng -ถึง

รูปแบบอื่น

• (เลิกใช้) เถิง, เถีง

คำกริยา

ถึง (คำอาการนาม การถึง)

1. บรรลุจุดหมาย

   เมื่อไรจะถึง

   ไปถึงบ้าน

2. รับนับถือ, ยึดถือ

   ถึงพระพุทธเจ้า พระธรรม พระสงฆ์ เป็นที่พึ่งที่ระลึก

3. มากพอ

   ถึงเกลือ

   ถึงน้ำตาล

   ถึงเครื่อง

4. จนกระทั่ง, ถึงแก่ หรือ ถึงกับ ก็ว่า

   ถึงน้ำตาตก

   ถึงลุกไม่ขึ้น

5. บรรลุระดับที่กำหนด

   มีความรู้ไม่ถึง

   ฝีมือไม่ถึง

คำบุพบท

ถึง

1. สู่, กระทั่ง, ยัง

   เรื่องนี้ถ้ารู้ถึงผู้ใหญ่จะไม่ดี

   เมื่อวานนี้เธอไม่มา ทุกคนต่างก็พูดถึงเธอ

2. ใช้เป็นคำจ่าหน้าในจดหมายระบุตัวผู้รับ

คำสันธาน

ถึง

1. แม้

   ถึงเขาจะเป็นเด็ก เขาก็มีความคิด

2. (ภาษาปาก) จึง

   ทำอย่างนี้ถึงจะดี

คำเกี่ยวข้อง

ถึงแก่กรรม ถึงฆาต

ถึงที่

รากศัพท์ 2

ยืมมาจากภาษาแต้จิ๋ว 燙／烫 (teng3 ถึ่ง, “ร้อน; ทำให้ร้อน”)

คำนาม

ถึง

1. ลังถึง