เสร็จ
ภาษาไทย
แก้ไขรากศัพท์
แก้ไขเป็นไปได้ว่ายืมมาจากเขมรกลาง សុរេច (สุเรจ), សូរេច (สูเรจ), សុរេច្ច (สุเรจฺจ), សូរេច្ច (สูเรจฺจ), សុរេយ្ច (สุเรยฺจ), សុរេយ្ច្ច (สุเรยฺจฺจ), សូយ៌េច (สูรฺเยจ), ស្រេច (สฺเรจ), សរេច (สเรจ), ស្រេច (สฺเรจ), ឝ្រច (ศฺรจ); ร่วมเชื้อสายกับเขมร ស្រេច (สฺเรจ), ลาว ເສັດ (เสัด)
การออกเสียง
แก้ไข| การแบ่งพยางค์ | เส็ด | |
| การแผลงเป็น อักษรโรมัน | ไพบูลย์พับบลิชชิง | sèt |
| ราชบัณฑิตยสภา | set | |
| (มาตรฐาน) สัทอักษรสากล(คำอธิบาย) | /set̚˨˩/(สัมผัส) | |
คำกริยา
แก้ไขเสร็จ (คำอาการนาม การเสร็จ)
- จบ, สิ้น
- พอเสร็จงานเขาก็กลับบ้าน
- (ภาษาปาก) สมใจหมาย
- ถ้าเขาเชื่อเรา เขาก็เสร็จเราแน่
- (ภาษาปาก) เสียที, เสียรู้
- ถ้าเราไว้ใจคนขี้โกง เราก็เสร็จเขาแน่
- (ภาษาปาก) เสียหาย, พัง
- เกิดพายุใหญ่ นาเสร็จไปหลายร้อยไร่
- (ภาษาปาก) ตาย
- ใครที่ป่วยเป็นมะเร็งถึงขั้นนี้แล้ว อีกไม่นานก็เสร็จแน่
- (ภาษาปาก) เกิดผลร้าย
- ขืนเสนอเรื่องนี้ขึ้นไป มีหวังเสร็จแน่
คำกริยาวิเศษณ์
แก้ไขเสร็จ
- แล้ว
- พอพูดเสร็จก็เดินออกไป