ร้าย
ภาษาไทยแก้ไข
รากศัพท์แก้ไข
จากภาษาไทดั้งเดิม *rwɤːjᶜ; ร่วมเชื้อสายกับภาษาอีสาน ฮ้าย หรือ ฮ่าย, ภาษาลาว ຮ້າຍ (ฮ้าย̃), ภาษาไทลื้อ ᦣᦻᧉ (ฮ้าย), ภาษาไทดำ ꪭ꫁ꪱꪥ (ฮ้าย), ภาษาไทใหญ่ ႁၢႆႉ (ห๎าย), ภาษาอาหม 𑜍𑜩 (รย์), ภาษาจ้วง rwix，ภาษาจ้วงแบบจั่วเจียง raix
การออกเสียงแก้ไข
| การแบ่งพยางค์ | ร้าย | |
| การแผลงเป็น อักษรโรมัน | ไพบูลย์พับบลิชชิง | ráai |
| ราชบัณฑิตยสภา | rai | |
| (มาตรฐาน) สัทอักษรสากล(คำอธิบาย) | /raːj˦˥/(ส) | |
คำคุณศัพท์แก้ไข
ร้าย (คำอาการนาม ความร้าย)
- ดุ
- ใจร้าย
- ชั่ว
- ปากร้าย
- คนร้าย
- ไม่ดี
- เคราะห์ร้าย
- โชคร้าย
- ชะตาร้าย
- ที่เป็นอันตราย
- พิษร้าย
- เนื้อร้าย
- โรคร้าย
คำนามแก้ไข
ร้าย
- ความไม่ดี
- ใส่ร้าย
- ป้ายร้าย
- ให้ร้าย