ชั่ว
ภาษาไทยแก้ไข
การออกเสียงแก้ไข
| การแบ่งพยางค์ | ชั่ว | |
| การแผลงเป็น อักษรโรมัน | ไพบูลย์พับบลิชชิง | chûua |
| ราชบัณฑิตยสภา | chua | |
| (มาตรฐาน) สัทอักษรสากล(คำอธิบาย) | /t͡ɕʰua̯˥˩/(สัมผัส) | |
รากศัพท์ 1แก้ไข
ร่วมเชื้อสายกับภาษาลาว ຊົ່ວ (ซ็่ว), ภาษาคำเมือง ᨩ᩠ᩅᩫ᩵ (ชว็่), ภาษาเขิน ᨩ᩠ᩅᩫ᩵ (ชว็่), ภาษาไทลื้อ ᦷᦋᧈ (โช่), ภาษาไทดำ ꪋ꪿ꪺ (จ̱ั่ว), ภาษาไทใหญ่ ၸူဝ်ႈ (จู้ว), ภาษาพ่าเก ꩡုဝ် (จุว์), ภาษาอาหม 𑜋𑜥 (ฉู), ภาษาจ้วงแบบจั่วเจียง cuoh/coh (ชั่ว/ช่อ)
คำนามแก้ไข
ชั่ว
คำประสมแก้ไข
รากศัพท์ 2แก้ไข
เทียบภาษาจีนยุคกลาง 錯 (MC t͡sʰuoH, “ผิด; เลว”); ร่วมเชื้อสายกับภาษาคำเมือง ᨩ᩠ᩅᩫ᩵ (ชว็่), ภาษาเขิน ᨩ᩠ᩅᩫ᩵ (ชว็่), ภาษาลาว ຊົ່ວ (ซ็่ว), ภาษาไทลื้อ ᦷᦌᧈ (โซ่), ภาษาจ้วงแบบจั่วเจียง caq (ช่า)
คำคุณศัพท์แก้ไข
ชั่ว (คำอาการนาม ความชั่ว)