ภาษาอาหม

แก้ไข

รากศัพท์ 1

แก้ไข

สืบทอดจากภาษาไทตะวันตกเฉียงใต้ดั้งเดิม *ɟuːꟲ² (คนรัก; ผู้ล่วงประเวณี); ร่วมเชื้อสายกับภาษาไทย ชู้, ภาษาคำเมือง ᨩᩪ᩶ (ชู้), ภาษาเขิน ᨩᩪ᩶ (ชู้), ภาษาลาว ຊູ້ (ซู้), ภาษาไทลื้อ ᦋᦴᧉ (ชู้), ภาษาไทใหญ่ ၸူႉ (จู๎), ภาษาไทใต้คง ᥓᥧᥳ (จู๎)

คำนาม

แก้ไข

𑜋𑜥 (ฉู)

  1. ชู้ (คนรัก)

รากศัพท์ 2

แก้ไข

สืบทอดจากภาษาไทดั้งเดิม *ɟɯəᴮ; ร่วมเชื้อสายกับภาษาไทย เชื่อ, ภาษาคำเมือง ᨩᩮᩬᩥ᩵ᩋ (เชอิ่อ), ภาษาอีสาน เซื่อ, ภาษาลาว ເຊື່ອ (เซื่อ), ภาษาไทลื้อ ᦵᦋᦲᧈ (เชี่), ภาษาไทดำ ꪹꪋ꪿ (เจ่̱), ภาษาไทใหญ่ ၸိူဝ်ႈ (เจิ้ว)

คำกริยา

แก้ไข

𑜋𑜥 (ฉู)

  1. ทำให้เชื่อ, ชวน