𑜋𑜥
ภาษาอาหม แก้ไข
รากศัพท์ 1 แก้ไข
สืบทอดจากภาษาไทตะวันตกเฉียงใต้ดั้งเดิม *ɟuːꟲ² (“คนรัก; ผู้ล่วงประเวณี”); ร่วมเชื้อสายกับภาษาไทย ชู้, ภาษาคำเมือง ᨩᩪ᩶ (ชู้), ภาษาเขิน ᨩᩪ᩶ (ชู้), ภาษาลาว ຊູ້ (ซู้), ภาษาไทลื้อ ᦋᦴᧉ (ชู้), ภาษาไทใหญ่ ၸူႉ (จู๎), ภาษาไทใต้คง ᥓᥧᥳ (จู๎)
คำนาม แก้ไข
𑜋𑜥 • (ฉู)
- ชู้ (คนรัก)
รากศัพท์ 2 แก้ไข
สืบทอดจากภาษาไทดั้งเดิม *ɟɯəᴮ; ร่วมเชื้อสายกับภาษาไทย เชื่อ, ภาษาคำเมือง ᨩᩮᩬᩥ᩵ᩋ (เชอิ่อ), ภาษาอีสาน เซื่อ, ภาษาลาว ເຊື່ອ (เซื่อ), ภาษาไทลื้อ ᦵᦋᦲᧈ (เชี่), ภาษาไทดำ ꪹꪋ꪿ (เจ่̱), ภาษาไทใหญ่ ၸိူဝ်ႈ (เจิ้ว)
คำกริยา แก้ไข
𑜋𑜥 • (ฉู)