ภาษาคำเมือง

แก้ไข

รูปแบบอื่น

แก้ไข
  • (ถอดอักษรและถอดเสียง) งาม

รากศัพท์

แก้ไข

สืบทอดจากไทตะวันตกเฉียงใต้ดั้งเดิม *ŋaːmᴬ⁴ (Jonsson, 1991); ร่วมเชื้อสายกับไทย งาม, เขิน ᨦᩣ᩠ᨾ (งาม), อีสาน งาม, ลาว ງາມ (งาม), ไทลื้อ ᦇᦱᧄ (งาม), ไทใหญ่ ငၢမ်း (ง๊าม), ไทใต้คง ᥒᥣᥛᥰ (ง๊าม), พ่าเก ငံ (งํ), อาหม 𑜂𑜪 (งํ)

การออกเสียง

แก้ไข

คำคุณศัพท์

แก้ไข

ᨦᩣ᩠ᨾ (งาม) (คำอาการนาม ᨣᩤᩴᨦᩣ᩠ᨾ หรือ ᨤ᩠ᩅᩣ᩠ᨾᨦᩣ᩠ᨾ)

  1. งาม