ภาษาไทย

แก้ไข

รากศัพท์

แก้ไข

จากจีนเก่า (OC *qʰl'iːn, *qʰl'ɯːn); ร่วมเชื้อสายกับลาว ກືນ (กืน), จ้วงแบบจั่วเจียง ndwnj (เดิ้น/ดื้น, กลืน)

การออกเสียง

แก้ไข

คำกริยา

แก้ไข

กลืน (คำอาการนาม การกลืน)

  1. อาการที่ทำให้อาหารหรือสิ่งอื่น ๆ ที่อยู่ในปากล่วงลำคอ ลงไป
  2. ทำให้หายหรือสูญไป
  3. อดกลั้น
  4. ประสานกันหรือเข้ากันได้สนิทดี