กลืน

ภาษาไทยแก้ไข

จากภาษาจีนเก่า 吞 (OC *qʰl'iːn, *qʰl'ɯːn); ร่วมเชื้อสายกับภาษาลาว ກືນ (กืน)

การแบ่งพยางค์		กฺลืน
การแผลงเป็น อักษรโรมัน	ไพบูลย์พับบลิชชิง	glʉʉn
	ราชบัณฑิตยสภา	kluen
(มาตรฐาน) สัทอักษรสากล^{(คำอธิบาย)}		/klɯːn˧/^{(สัมผัส)}

กลืน (คำอาการนาม การกลืน)