ใจ
ภาษาไทยแก้ไข
รากศัพท์แก้ไข
จากภาษาไทดั้งเดิม *cɤɰᴬ; ร่วมเชื้อสายกับภาษาคำเมือง ᨧᩲ (ใจ), ภาษาลาว ໃຈ (ใจ), ภาษาไทดำ ꪻꪊ (ใจ), ภาษาไทลื้อ ᦺᦈ (ไจ), ภาษาไทใต้คง ᥓᥬᥴ (ใจ๋), ภาษาไทใหญ่ ၸႂ် (ใจ) ,ภาษาจ้วงใต้ jaw
การออกเสียงแก้ไข
การแบ่งพยางค์ | ไจ | |
การแผลงเป็น อักษรโรมัน | ไพบูลย์พับบลิชชิง | jai |
ราชบัณฑิตยสภา | chai | |
(มาตรฐาน) สัทอักษรสากล(คำอธิบาย) | /t͡ɕaj˧/(ส) | |
คำพ้องเสียง | ไจ |
คำนามแก้ไข
ใจ
- สิ่งที่ทำหน้าที่รู้ รู้สึก นึก และคิด (คำลักษณนาม ดวง)
- ใจก็คิดว่าอย่างนั้น
- หัวใจ (คำลักษณนาม ดวง)
- ใจเต้น
- ลมหายใจ
- กลั้นใจ
- อึดใจ
- หายใจ
- ความรู้สึกนึกคิด
- ใจคด
- ใจซื่อ
- จุดสำคัญของบางสิ่งบางอย่าง
- ใจมือ
- บริเวณที่ถือว่าเป็นจุดสำคัญของสถานที่
- ใจบ้านใจเมือง
คำประสมแก้ไข
ภาษาคำเมืองแก้ไข
คำนามแก้ไข
ใจ
- อีกรูปหนึ่งของ ᨧᩲ (ใจ)