ดวง
ดูเพิ่ม: ด้วง
ภาษาไทย
แก้ไขรากศัพท์
แก้ไขร่วมเชื้อสายกับอีสาน ดวง, ลาว ດວງ (ดวง), คำเมือง ᨯ᩠ᩅᨦ (ดวง), ไทดำ ꪒꪺꪉ (ดัวง), ไทขาว ꪒꪺꪉ, เขมร ដួង (ฎัวง)
การออกเสียง
แก้ไข| การแบ่งพยางค์ | ดวง | |
| การแผลงเป็น อักษรโรมัน | ไพบูลย์พับบลิชชิง | duuang |
| ราชบัณฑิตยสภา | duang | |
| (มาตรฐาน) สัทอักษรสากล(คำอธิบาย) | /dua̯ŋ˧/(สัมผัส) | |
คำนาม
แก้ไขดวง
- คำเรียกสิ่งที่มีลักษณะเป็นรูปกลม ๆ หรือที่เห็นเป็นวง ๆ, และบางสิ่งที่ไม่มีรูป
- ดวงดาว
- ดวงไฟ
- ดวงตรา
- ดวงกสิณ
- ดวงชีวิต
- ดวงวิญญาณ
- ใช้ประกอบคำอื่นเป็นคำเปรียบเทียบ หมายความถึงสิ่งที่เป็นที่รักยิ่ง หญิงที่รัก หรือลูกที่รัก
- ดวงใจ
- ดวงตา
- ดวงสมร
- ผังที่แสดงตำแหน่งของดาวพระเคราะห์ต่าง ๆ ในท้องฟ้าขณะที่เกิดเหตุการณ์บางอย่าง โดยเฉพาะดวงชะตากำเนิด ซึ่งกำหนดความเป็นไปในชีวิตของบุคคลต่าง ๆ ตามความเชื่อทางโหราศาสตร์, เรียกเต็มว่า ดวงชะตา
- ความเป็นไปในชีวิตตามกำหนดของดวงชะตา
ลักษณะนาม
แก้ไขดวง
- ลักษณนามเรียก จิต วิญญาณ หรือ สิ่งที่มีแสงสว่าง