ชะตา
ภาษาไทย
แก้ไขรูปแบบอื่น
แก้ไขรากศัพท์
แก้ไขยืมมาจากภาษาบาลี ชาตา[1], รูปผันหนึ่งของ ชาต (“การเกิด”)
การออกเสียง
แก้ไข| การแบ่งพยางค์ | ชะ-ตา | |
| การแผลงเป็น อักษรโรมัน | ไพบูลย์พับบลิชชิง | chá-dtaa |
| ราชบัณฑิตยสภา | cha-ta | |
| (มาตรฐาน) สัทอักษรสากล(คำอธิบาย) | /t͡ɕʰa˦˥.taː˧/(สัมผัส) | |
คำนาม
แก้ไขชะตา
- ลักษณะหรืออัธยาศัยบางอย่างที่ทำให้รู้สึกชอบหรือไม่ชอบตั้งแต่แรกพบกัน
- ถูกชะตากัน
- ไม่ถูกชะตากัน
- ลักษณะที่บังเกิดสำแดงเหตุดีและร้าย
- ชะตาดี
- ชะตาร้าย
- ชะตาชีวิต
อ้างอิง
แก้ไข- ↑ สำนักงานราชบัณฑิตยสภา, ชะตา (๒๒ มิถุนายน ๒๕๕๑).