อัธยาศัย

ภาษาไทย

ยืมมาจากภาษาสันสกฤต अध्याशय (อธฺยาศย, “นิสัย, จุดประสงค์, จินตนาการ”); เทียบภาษาบาลี อชฺฌาสย (“นิสัย, จุดประสงค์”)

การแบ่งพยางค์		อัด-ทะ-ยา-ไส
การแผลงเป็น อักษรโรมัน	ไพบูลย์พับบลิชชิง	àt-tá-yaa-sǎi
	ราชบัณฑิตยสภา	at-tha-ya-sai
(มาตรฐาน) สัทอักษรสากล^{(คำอธิบาย)}		/ʔat̚˨˩.tʰa˦˥.jaː˧.saj˩˩˦/^{(สัมผัส)}

อัธยาศัย