ชาตา
ภาษาไทย แก้ไข
รากศัพท์ แก้ไข
ยืมมาจากภาษาบาลี ชาตา[1], รูปผันหนึ่งของ ชาต (“การเกิด”)
การออกเสียง แก้ไข
การแบ่งพยางค์ | ชา-ตา | |
การแผลงเป็น อักษรโรมัน | ไพบูลย์พับบลิชชิง | chaa-dtaa |
ราชบัณฑิตยสภา | cha-ta | |
(มาตรฐาน) สัทอักษรสากล(คำอธิบาย) | /t͡ɕʰaː˧.taː˧/(สัมผัส) |
คำนาม แก้ไข
ชาตา
- อีกรูปหนึ่งของ ชะตา
อ้างอิง แก้ไข
- ↑ สำนักงานราชบัณฑิตยสภา, ชะตา (๒๒ มิถุนายน ๒๕๕๑).