ภาษาไทย

แก้ไข

รากศัพท์

แก้ไข

(เฉพาะคำกริยาความหมายที่ 1) แผลงมาจาก แสดง; จากเขมร សំដែង (สํแฎง) หรือ សម្ដែង (สมฺแฎง), แผลงมาจาก ស្ដែង (สฺแฎง), ร่วมเชื้อสายกับเขิน ᩈ᩵ᩣᩴᨯᩯ᩠ᨦ (ส่าํแด‍ง), ลาว ສຳແດງ (สำแดง)

การออกเสียง

แก้ไข

คำกริยา

แก้ไข

สำแดง (คำอาการนาม การสำแดง)

  1. แสดง, ทำให้เห็นปรากฏ

คำวิเศษณ์

แก้ไข

สำแดง (คำอาการนาม ความสำแดง)

  1. ของแสลงที่ทำให้โรคกำเริบ, สำแลง ก็ว่า

คำอนุภาค

แก้ไข

สำแดง

  1. คำกล่าวประกอบชื่อผู้อื่นซึ่งปรากฏอยู่เฉพาะหน้า, เป็นสำนวนแปลบาลีเก่า ใช้ในที่ซึ่งพระพุทธเจ้าตรัสกับพระสาวก เช่น สำแดงอานนท์

ดูเพิ่ม

แก้ไข