ภาษาไทย แก้ไข

รากศัพท์ แก้ไข

จากภาษาเขมรเก่า តំរង៑ (ตํรงฺ), តំម្រង (ตํมฺรง), តុំម្រង (ตุํมฺรง), តុំរ្រង (ตุํรฺรง) ซึ่งแผลงมาจาก ត្រង (ตฺรง); เทียบภาษาเขมร តំរង់ (ตํรง̍)

การออกเสียง แก้ไข

การแบ่งพยางค์ดำ-รง
การแผลงเป็น
อักษรโรมัน
ไพบูลย์พับบลิชชิงdam-rong
ราชบัณฑิตยสภาdam-rong
(มาตรฐาน) สัทอักษรสากล(คำอธิบาย)/dam˧.roŋ˧/(สัมผัส)

คำกริยา แก้ไข

ดำรง (คำอาการนาม การดำรง)

  1. ทรงไว้, ชูไว้, ทำให้คงอยู่, เช่น ดำรงวงศ์ตระกูล ดำรงธรรม, คงอยู่
    ประเทศชาติจะดำรงอยู่ได้ด้วยความสามัคคี

คำคุณศัพท์ แก้ไข

ดำรง (คำอาการนาม ความดำรง)

  1. ตรง, เที่ยง, มั่นคง
    ไผทของไทยทุกส่วน อยู่ดำรงคงไว้ได้ทั้งมวล