ตี
ภาษาไทย แก้ไข
รากศัพท์ แก้ไข
ร่วมเชื้อสายกับภาษาคำเมือง ᨲᩦ (ตี), ภาษาลาว ຕີ (ตี), ภาษาไทลื้อ ᦎᦲ (ตี), ภาษาไทใหญ่ တီ (ตี)
การออกเสียง แก้ไข
การแบ่งพยางค์ | ตี | |
การแผลงเป็น อักษรโรมัน | ไพบูลย์พับบลิชชิง | dtii |
ราชบัณฑิตยสภา | ti | |
(มาตรฐาน) สัทอักษรสากล(คำอธิบาย) | /tiː˧/(สัมผัส) |
คำกริยา แก้ไข
ตี (คำอาการนาม การตี)
- เอามือหรือไม้เป็นต้นฟาดหรือเข่นลงไป
- ตีเด็ก
- ตีดาบ
- ตบเบา ๆ
- ตีพุง
- บุให้เข้ารูป
- ตีขัน
- ตีบาตร
- แผ่ให้แบน
- ตีทอง
- ทำให้เกิดเสียง
- ตีระฆัง
- กด, ประทับ
- ตีพิมพ์
- ตีตรา
- ทำให้เข้ากัน
- ตีเกลียวเชือก
- กำหนด
- ตีราคา
- ทิ้งให้เห็น
- ตีไพ่
- ชักว่าวให้ไปในทิศทางที่ตนต้องการ
- ตีว่าวไปทางซ้าย
- ตีว่าวหนี
- ตีว่าวแยกกัน
คำแปลภาษาอื่น แก้ไข
เอามือหรือไม้เป็นต้นฟาดหรือเข่นลงไป
คำนาม แก้ไข
ตี
ภาษาคำเมือง แก้ไข
การออกเสียง แก้ไข
- (เชียงใหม่) สัทอักษรสากล(คำอธิบาย): /tiː˨˦/
- คำอ่านภาษาไทย:ตี๋
คำกริยา แก้ไข
ตี (คำอาการนาม การตี)