ภาษาไทย

แก้ไข

รากศัพท์

แก้ไข

ร่วมเชื้อสายกับลาว ແຜ່ (แผ่), ไทลื้อ ᦶᦕᧈ (แผ่), ไทใหญ่ ၽႄႇ (แผ่), อาหม 𑜇𑜦𑜧 (เผ), จ้วงแบบจั่วเจียง peh (แพ่-แผ่)

การออกเสียง

แก้ไข
การแบ่งพยางค์แผ่
การแผลงเป็น
อักษรโรมัน
ไพบูลย์พับบลิชชิงpɛ̀ɛ
ราชบัณฑิตยสภาphae
(มาตรฐาน) สัทอักษรสากล(คำอธิบาย)/pʰɛː˨˩/(สัมผัส)

คำกริยา

แก้ไข

แผ่ (คำอาการนาม การแผ่)

  1. คลี่ขยายกระจายออกไปให้มีลักษณะแบนราบหรือกว้างกว่าเดิม หรืออาการอื่นที่คล้ายคลึงเช่นนั้น
    แผ่อาณาเขต
    แผ่หาง
  2. ให้
    แผ่ส่วนบุญ

ลูกคำ

แก้ไข