งอ
ภาษาไทย แก้ไข
รากศัพท์ แก้ไข
ร่วมเชื้อสายกับภาษาคำเมือง ᨦᩬᩴ (งอํ), ภาษาลาว ງໍ (งํ), ภาษาไทลื้อ ᦇᦸ (งอ̂), ภาษาไทใหญ่ ငေႃး (ง๊อ̂), ภาษาอาหม 𑜂𑜦𑜡 (งอ̂), ภาษาแสก ง๊อ
การออกเสียง แก้ไข
| การแบ่งพยางค์ | งอ | |
| การแผลงเป็น อักษรโรมัน | ไพบูลย์พับบลิชชิง | ngɔɔ |
| ราชบัณฑิตยสภา | ngo | |
| (มาตรฐาน) สัทอักษรสากล(คำอธิบาย) | /ŋɔː˧/(สัมผัส) | |
| คำพ้องเสียง | ง ง. | |
คำคุณศัพท์ แก้ไข
งอ (คำอาการนาม ความงอ)
- ลักษณะที่มีส่วนปลายหักโค้งเข้าหาตัวมันเองเช่นรูปอย่างขอ
- เรียกหน้าซึ่งมีสีหน้าแสดงอาการโกรธ ไม่พอใจ หรือไม่ได้อย่างใจ เป็นต้นว่า หน้างอ
คำกริยา แก้ไข
งอ (คำอาการนาม การงอ)
ภาษากฺ๋อง แก้ไข
การออกเสียง แก้ไข
- สัทอักษรสากล(คำอธิบาย): /ŋɔ/
เลข แก้ไข
งอ
ภาษาเลอเวือะตะวันตก แก้ไข
รากศัพท์ แก้ไข
สืบทอดจากภาษาปะหล่องดั้งเดิม *ŋal
การออกเสียง แก้ไข
- สัทอักษรสากล(คำอธิบาย): /ŋɔ/
คำนาม แก้ไข
งอ
ภาษาเลอเวือะตะวันออก แก้ไข
รากศัพท์ แก้ไข
สืบทอดจากภาษาปะหล่องดั้งเดิม *ŋal
การออกเสียง แก้ไข
- สัทอักษรสากล(คำอธิบาย): /ŋɔ/
คำนาม แก้ไข
งอ