ภาษาไทย

แก้ไข
 
วิกิพีเดียมีบทความเกี่ยวกับ:
Wikipedia
 
หัวเราะ

รากศัพท์

แก้ไข

แผลงมาจาก หัวร่อ

การออกเสียง

แก้ไข
การแบ่งพยางค์หัว-เราะ
การแผลงเป็น
อักษรโรมัน
ไพบูลย์พับบลิชชิงhǔua-rɔ́
ราชบัณฑิตยสภาhua-ro
(มาตรฐาน) สัทอักษรสากล(คำอธิบาย)/hua̯˩˩˦.rɔʔ˦˥/(สัมผัส)

คำกริยา

แก้ไข

หัวเราะ (คำอาการนาม การหัวเราะ)

  1. (อกรรม) เปล่งเสียงแสดงความขบขัน ดีใจหรือ ชอบใจ เป็นต้น

คำพ้องความ

แก้ไข
ดูที่ อรรถาภิธาน:หัวเราะ

คำแปลภาษาอื่น

แก้ไข