ดูเพิ่ม: คา, คำ, ค่า, ค่ำ, ค้ำ, และ ค๊า

ภาษาไทย

แก้ไข

การออกเสียง

แก้ไข
การแบ่งพยางค์ค้า
การแผลงเป็น
อักษรโรมัน
ไพบูลย์พับบลิชชิงkáa
ราชบัณฑิตยสภาkha
(มาตรฐาน) สัทอักษรสากล(คำอธิบาย)/kʰaː˦˥/(สัมผัส)

รากศัพท์ 1

แก้ไข

ร่วมเชื้อสายกับอีสาน ค้า, ลาว ຄ້າ (ค้า), คำเมือง ᨣ᩶ᩤ (ค้า), เขิน ᨣ᩶ᩤ (ค้า), ไทลื้อ ᦅᦱᧉ (ค้า), ไทดำ ꪁ꫁ꪱ (ก้̱า), ไทใหญ่ ၵႃႉ (ก๎า), ไทใต้คง ᥐᥣᥳ (ก๎า), อาหม 𑜀𑜠 (กะ)

คำกริยา

แก้ไข

ค้า (คำอาการนาม การค้า)

  1. (สกรรม) ซื้อขายสินค้าหรือบริการ
ลูกคำ
แก้ไข

รากศัพท์ 2

แก้ไข

คำกริยา

แก้ไข

ค้า

  1. (โบราณ) ออกแสดง
    บค้าอาตม์ออกรงค์
    (ตะเลงพ่าย)
    มีมือถือดาบกล้าอวดค้าค้าคำราม
    (ม. คำหลวง กุมาร)