ดูเพิ่ม: คา, คำ, ค่า, ค่ำ, ค้ำ, และ ค๊า

ภาษาไทย แก้ไข

การออกเสียง แก้ไข

การแบ่งพยางค์ค้า
การแผลงเป็น
อักษรโรมัน
ไพบูลย์พับบลิชชิงkáa
ราชบัณฑิตยสภาkha
(มาตรฐาน) สัทอักษรสากล(คำอธิบาย)/kʰaː˦˥/(สัมผัส)

รากศัพท์ 1 แก้ไข

ร่วมเชื้อสายกับภาษาลาว ຄ້າ (ค้า), ภาษาอีสาน ค้า, ภาษาคำเมือง ᨣ᩶ᩤ (ค้า), ภาษาเขิน ᨣ᩶ᩤ (ค้า), ภาษาไทลื้อ ᦅᦱᧉ (ค้า), ภาษาไทใหญ่ ၵႃႉ (ก๎า), ภาษาไทดำ ꪁ꫁ꪱ (ก้̱า), ภาษาไทใต้คง ᥐᥣᥳ (ก๎า), ภาษาอาหม 𑜀𑜠 (กะ)

คำกริยา แก้ไข

ค้า (คำอาการนาม การค้า)

  1. (สกรรม) ซื้อขายสินค้าหรือบริการ
คำประสม แก้ไข

รากศัพท์ 2 แก้ไข

คำกริยา แก้ไข

ค้า

  1. (โบราณ) ออกแสดง
    บค้าอาตม์ออกรงค์
    (ตะเลงพ่าย)
    มีมือถือดาบกล้าอวดค้าค้าคำราม
    (ม. คำหลวง กุมาร)