พืช
ภาษาไทยแก้ไข
รากศัพท์แก้ไข
ยืมมาจากภาษาบาลี พีช (“เมล็ด”), จากภาษาสันสกฤต बीज (พีช) หรือ वीज (วีช, “เมล็ด”)
การออกเสียงแก้ไข
| การแบ่งพยางค์ | พืด | [เสียงสมาส] พืด-ชะ- | |
| การแผลงเป็น อักษรโรมัน | ไพบูลย์พับบลิชชิง | pʉ̂ʉt | pʉ̂ʉt-chá- |
| ราชบัณฑิตยสภา | phuet | phuet-cha- | |
| (มาตรฐาน) สัทอักษรสากล(คำอธิบาย) | /pʰɯːt̚˥˩/(สัมผัส) | /pʰɯːt̚˥˩.t͡ɕʰa˦˥./ | |
| คำพ้องเสียง | พืด | ||
คำนามแก้ไข
พืช
- สิ่งมีชีวิตที่โดยทั่วไปสร้างอาหารเองโดยการสังเคราะห์แสง
- เมล็ดพันธุ์ไม้, สิ่งที่จะเป็นพันธุ์ต่อไป, พืชพันธุ์ ก็ใช้
- พรรณไม้ที่งอกอยู่ตามที่ต่าง ๆ, พืชพรรณ ก็ใช้
คำประสมแก้ไข
- ธัญพืช
- น้ำมันพืช
- พรรณพืช
- พันธุ์พืช
- พืชกรรม
- พืชกินสัตว์
- พืชคลุมดิน
- พืชคาม
- พืชชั้นต่ำ
- พืชชั้นสูง
- พืชดอก
- พืชน้ำ
- พืชน้ำมัน
- พืชใบเลี้ยงคู่
- พืชใบเลี้ยงเดี่ยว
- พืชผล
- พืชผัก
- พืชพรรณ
- พืชพันธุ์
- พืชมงคล
- พืชยืนต้น
- พืชไร่
- พืชล้มลุก
- พืชเศรษฐกิจ
- พืชสวน
- พืชอวบน้ำ
- พืชอาศัย
- มณีพืช
- วัชพืช
- ศัตรูพืช
- สัตว์กินพืช
- หว่านพืชหวังผล
คำแปลภาษาอื่นแก้ไข
สิ่งมีชีวิต
|