รัง

ภาษาไทย

รูปแบบอื่น

• (เลิกใช้) รงง

การออกเสียง

การแบ่งพยางค์		รัง
การแผลงเป็น อักษรโรมัน	ไพบูลย์พับบลิชชิง	rang
	ราชบัณฑิตยสภา	rang
(มาตรฐาน) สัทอักษรสากล(คำอธิบาย)		/raŋ˧/(ส)
คำพ้องเสียง แก้ไข		รังค์

รากศัพท์ 1

คำนาม

รัง

1. ชื่อไม้ต้นขนาดใหญ่ชนิด Shorea siamensis Miq. ในวงศ์ Dipterocarpaceae เนื้อไม้แข็ง ใช้ในการก่อสร้าง

รากศัพท์ 2

จากภาษาไทตะวันตกเฉียงใต้ดั้งเดิม *raŋᴬ²; ร่วมเชื้อสายกับภาษาอีสาน ฮัง, ภาษาลาว ຮັງ (ฮัง), ภาษาคำเมือง ᩁᩢ᩠ᨦ (รัง), ภาษาเขิน ᩁᩢ᩠ᨦ (รัง) หรือ ᩌᩢᨦ (ฮัง), ภาษาไทลื้อ ᦣᧂ (ฮัง), ภาษาไทดำ ꪭꪰꪉ (ฮัง) หรือ ꪭꪱꪉ (ฮาง), ภาษาไทใหญ่ ႁင်း (หั๊ง), ภาษาไทใต้คง ᥞᥒᥰ (หั๊ง), ภาษาอาหม 𑜍𑜂𑜫 (รง์)

คำนาม

รัง

1. สิ่งซึ่งสัตว์พวกนก หนู และแมลงเป็นต้นทำขึ้นเพื่อเป็นที่อยู่อาศัยกำบังและฟักไข่เลี้ยงลูก
2. โดยปริยายเรียกสิ่งที่มีลักษณะคล้ายคลึงเช่นนั้น

   รังโจร

   รังรัก

คำแปลภาษาอื่น

สิ่งที่นกสร้าง

• คำเมือง: ᩁᩢ᩠ᨦ (nod) (รัง)
• ดัตช์: nest (nl) ก. (เน็สต์)
• ไทดำ: ꪭꪰꪉ (ฮัง), ꪭꪱꪉ (ฮาง)

• ไทใหญ่: ႁင်း (shn) (หั๊ง)
• ลาว: ຮັງ (lo) (ฮัง)
• อังกฤษ: nest (en) (เน็สต์)

รากศัพท์ 3

เทียบภาษาพม่า ရင် (รง์)

คำกริยา

รัง

1. แต่ง, สร้าง, ตั้ง