ปลา
ภาษาไทยแก้ไข
การออกเสียงแก้ไข
| การแบ่งพยางค์ | ปฺลา | |
| การแผลงเป็น อักษรโรมัน | ไพบูลย์พับบลิชชิง | bplaa |
| ราชบัณฑิตยสภา | pla | |
| (มาตรฐาน) สัทอักษรสากล(คำอธิบาย) | /plaː˧/(ส) | |
รากศัพท์ 1แก้ไข
จากภาษาไทดั้งเดิม *plaːᴬ; ร่วมเชื้อสายกับภาษาคำเมือง ᨸᩖᩣ (ปลา), ภาษาอีสาน ปา, ภาษาลาว ປາ (ปา), ภาษาไทลื้อ ᦔᦱ (ปา), ภาษาไทดำ ꪜꪱ (ปา), ภาษาไทใหญ่ ပႃ (ปา), ภาษาไทใต้คง ᥙᥣ (ปา), ภาษาอาหม 𑜆𑜠 (ปะ) หรือ 𑜆𑜡 (ปา), ภาษาจ้วง bya, ภาษาปู้อี byal, ภาษาแสก ปร๋า
คำนามแก้ไข
ปลา (คำลักษณนาม ตัว)
- ชื่อสัตว์น้ำเย็นมีกระดูกสันหลัง ร่างกายแบ่งเป็นส่วนหัว ลำตัว และหาง หายใจด้วยเหงือกยกเว้นปลาปอด มีครีบใช้ช่วยในการเคลื่อนไหวและทรงตัว บางชนิดมีเกล็ด บางชนิดไม่มี รูปร่างลักษณะขนาด และพฤติกรรมแตกต่างกันมากมาย กินทั้งพืชและสัตว์ พบในแหล่งน้ำทั่วไป
คำพ้องความแก้ไข
- ดูที่ อรรถาภิธาน:ปลา
คำแปลภาษาอื่นแก้ไข
รากศัพท์ 2แก้ไข
คำนามแก้ไข
ปลา (คำลักษณนาม ตัว)