ดูเพิ่ม: ปล้ำ และ ปูลา

ภาษาไทย

แก้ไข
 
วิกิพีเดียภาษาไทยมีบทความเกี่ยวกับ:
Wikipedia

การออกเสียง

แก้ไข
การแบ่งพยางค์ปฺลา
การแผลงเป็น
อักษรโรมัน
ไพบูลย์พับบลิชชิงbplaa
ราชบัณฑิตยสภาpla
(มาตรฐาน) สัทอักษรสากล(คำอธิบาย)/plaː˧/(สัมผัส)

รากศัพท์ 1

แก้ไข

สืบทอดจากไทดั้งเดิม *plaːᴬ; ร่วมเชื้อสายกับคำเมือง ᨸᩖᩣ (ปลา), อีสาน ปา, ลาว ປາ (ปา), ไทลื้อ ᦔᦱ (ปา), ไทดำ ꪜꪱ (ปา), ไทใหญ่ ပႃ (ปา), ไทใต้คง ᥙᥣ (ปา), อาหม 𑜆𑜠 (ปะ) หรือ 𑜆𑜡 (ปา), จ้วง bya, ปู้อี byal, แสก ปร๋า; เทียบเบดั้งเดิม *ɓaːᴬ¹, ไหลดั้งเดิม *hlaː, ลักเกีย phla⁵¹

คำนาม

แก้ไข

ปลา (คำลักษณนาม ตัว)

  1. ชื่อสัตว์น้ำเย็นมีกระดูกสันหลัง ร่างกายแบ่งเป็นส่วนหัว ลำตัว และหาง หายใจด้วยเหงือกยกเว้นปลาปอด มีครีบใช้ช่วยในการเคลื่อนไหวและทรงตัว บางชนิดมีเกล็ด บางชนิดไม่มี รูปร่างลักษณะขนาด และพฤติกรรมแตกต่างกันมากมาย กินทั้งพืชและสัตว์ พบในแหล่งน้ำทั่วไป
    คำพ้องความ: ดูที่ อรรถาภิธาน:ปลา

คำแปลภาษาอื่น

แก้ไข

รากศัพท์ 2

แก้ไข

คำนาม

แก้ไข

ปลา (คำลักษณนาม ตัว)

  1. ชื่องูน้ำหลายชนิดในสกุล Enhydris และ Homalopsis วงศ์ Colubridae กินปลา เช่น สายรุ้ง [E. enhydris Schneider)] ปากกว้าง [H. buccata (Linn.)]