ยา

ดูเพิ่ม: ยำ, ย่า, ย่ำ, ย้ำ, และ ย๊า

ภาษาไทย

การออกเสียง

การแบ่งพยางค์		ยา
การแผลงเป็น อักษรโรมัน	ไพบูลย์พับบลิชชิง	yaa
การแผลงเป็น อักษรโรมัน	ราชบัณฑิตยสภา	ya
(มาตรฐาน) สัทอักษรสากล^{(คำอธิบาย)}		/jaː˧/^{(สัมผัส)}

รากศัพท์ 1

สืบทอดจากไทดั้งเดิม *ˀjɯəᴬ; ร่วมเชื้อสายกับคำเมือง ᩀᩣ (ย̱า), ลาว ຢາ (อยา), ไทลื้อ ᦊᦱ (หฺยา), ไทดำ ꪤꪱ (หฺยา), ไทใหญ่ ယႃ (ยา), ปู้อี iel, จ้วง yw, จ้วงแบบจั่วเจียง ya (อยา), จ้วง yaz (ยา, “ปิด, บัง, ห่ม”), จ้วงแบบจั่วเจียง yaz (ยา, “ปิด, บัง, ห่ม”)

รูปแบบอื่น

อยา (เลิกใช้)

คำนาม

ยา

สิ่ง ที่ใช้แก้หรือ ป้องกัน โรค หรือบำรุง ร่างกาย เรียก ชื่อ ต่าง ๆ กัน คือ เรียกตาม ลักษณะ ก็มี เรียกตามสีก็มี เรียกตามรสหรือกลิ่นก็มี เรียกตามวิธี ทำก็มี เรียกตามกิริยาที่ใช้ก็มี
ยาผง

ยาเม็ด

ยาน้ำ

ยาแดง

ยาเขียว

ยาเหลือง

ยาดำ

ยาขม

ยาหอม

ยาต้ม

ยากลั่น

ยาดอง

ยากวาด

ยากิน

ยาฉีด

ยาดม

ยาอม
(ล้าสมัย) ฝิ่น
โรงยา
(ภาษาปาก) ยาเสพติด
สารเคมี สำหรับ เคลือบ เงิน ทอง ให้มีสีต่าง ๆ
(กฎหมาย) วัตถุที่รับรอง ไว้ใน ตำรายาที่รัฐมนตรี ว่าการ กระทรวง สาธารณสุข ประกาศ
(กฎหมาย) วัตถุที่มุ่งหมายสำหรับใช้ในการ วินิจฉัย บำบัด บรรเทา รักษา หรือป้องกันโรคหรือความ เจ็บป่วย ของ มนุษย์หรือสัตว์
(กฎหมาย) วัตถุที่เป็น เภสัช เคมีภัณฑ์หรือเภสัชเคมีภัณฑ์กึ่ง สำเร็จรูป หรือวัตถุที่มุ่งหมายสำหรับให้เกิด ผล แก่สุขภาพ โครงสร้างหรือการกระทำ หน้าที่ใด ๆ ของร่างกายของมนุษย์หรือสัตว์

คำกริยา

ยา (คำอาการนาม การยา)

ทำให้หายโรค, รักษาให้หาย (ในคำว่า เยียวยา)
ทำให้หายรั่ว
ยาเรือ

รากศัพท์ 2

เทียบลาว ຍາ (ยา)

คำอนุภาค

ยา

ใช้ประกอบคำ พี่ น้อง ลูก
พี่ยา

น้องยา

ลูกยา
ใช้ในราชาศัพท์หมายความว่า เพศชาย
พระเจ้าลูกยาเธอ