บน

ดูเพิ่ม: บั่น, บั้น, บั๋น, บิน, บิ่น, บีนี, บึ๋น, บูน, บฺูน, และ บ่น

ภาษาไทย

การแบ่งพยางค์		บน
การแผลงเป็น อักษรโรมัน	ไพบูลย์พับบลิชชิง	bon
การแผลงเป็น อักษรโรมัน	ราชบัณฑิตยสภา	bon
(มาตรฐาน) สัทอักษรสากล^{(คำอธิบาย)}		/bon˧/^{(สัมผัส)}

สืบทอดจากไทดั้งเดิม *ɓɯnᴬ (“ฟ้า, สวรรค์”); ร่วมเชื้อสายกับคำเมือง ᨷᩫ᩠ᨶ (บ็‍น), ลาว ບົນ (บ็น), ไทลื้อ ᦥᦳᧃ (บฺุน) หรือ ᦢᦳᧃ (บุน), ไทใหญ่ ဝူၼ် (วูน) หรือ မူၼ် (มูน), จ้วง mbwn, ปู้อี mbenl, แสก บึ๋น

บน

บน

ในที่ซึ่งอยู่สูงหรือเหนือ

ยืมมาจากเขมร បន់ (บน̍)

บน (คำอาการนาม การบน)

บน

คำ
ให้บนถ้อยคำ
(จินดามณี)
คำที่จดไว้เป็นหลักฐาน, คำให้การที่จดไว้เป็นหลักฐาน
ถ้าถามหมีรับให้คาดบนไว้อย่าให้เอาเงีน
(สามดวง)