mbwn

ภาษาจ้วง

รากศัพท์

สืบทอดจากไทดั้งเดิม *ɓɯnᴬ (“ฟ้า, สวรรค์”); ร่วมเชื้อสายกับไทย บน, คำเมือง ᨷᩫ᩠ᨶ (บ็‍น), ลาว ບົນ (บ็น), ไทลื้อ ᦥᦳᧃ (บฺุน) หรือ ᦢᦳᧃ (บุน), ไทใหญ่ ဝူၼ် (วูน) หรือ မူၼ် (มูน), ปู้อี mbenl, แสก บึ๋น

การออกเสียง

• (จ้วงมาตรฐาน) สัทอักษรสากล^{(คำอธิบาย)}: /ɓɯn˨˦/
• เลขวรรณยุกต์: mbwn¹
• การแบ่งพยางค์: mbwn
• คำอ่านภาษาไทย (ประมาณ): บึน^{จัตวา}

คำนาม

mbwn (สือดิบ 𭑆 หรือ 𭑙 หรือ 𭑇 หรือ 𮦗 หรือ 𮦅, อักขรวิธีปี 1957–1982 ƃɯn)

1. ฟ้า

   คำพ้องความ: fax

2. สภาพอากาศ

   คำพ้องความ: dienheiq

3. (ศาสนา) พระเจ้า
4. (ศาสนา) สวรรค์