မူၼ်

ดูเพิ่ม: မန်, မိုၼ်း, မိုၼ်ႇ, မိုၼ်ႉ, မိုꩫ်, မိူၼ်, မိၼ်, မီန, မီꩫ်ႈ, မုနိ, မုၼ်, မုၼ်ႈ, မူၼ်း, မူၼ်ႇ, မူၼ်ႈ, မဵၼ်, မဵၼ်း, မဵၼ်ႈ, မၼ်း, မၼ်ႈ, မႅၼ်ႈ, မꩫ်း, และ မꩫ်ႈ

ภาษาไทใหญ่

รูปแบบอื่น

• ဝူၼ် (วูน) — ถิ่นใต้

รากศัพท์

สืบทอดจากไทดั้งเดิม *ɓɯnᴬ (“ฟ้า, สวรรค์”); ร่วมเชื้อสายกับไทย บน, คำเมือง ᨷᩫ᩠ᨶ (บ็‍น), ลาว ບົນ (บ็น), ไทลื้อ ᦥᦳᧃ (บฺุน) หรือ ᦢᦳᧃ (บุน), จ้วง mbwn, ปู้อี mbenl, แสก บึ๋น

การออกเสียง

• สัทอักษรสากล^{(คำอธิบาย)}: /mon˨˦/
• เทียบเสียงภาษาไทยโดยประมาณ: หฺม๋+โ-น
• สัมผัส: -on

คำบุพบท

မူၼ် • (มูน)

1. บน