မူၼ်
ภาษาไทใหญ่ แก้ไข
รูปแบบอื่น แก้ไข
- (ถิ่นใต้) ဝူၼ် (วูน)
รากศัพท์ แก้ไข
สืบทอดจากภาษาไทดั้งเดิม *ɓɯnᴬ (“ฟ้า, สวรรค์”); ร่วมเชื้อสายกับภาษาไทย บน, ภาษาคำเมือง ᨷᩫ᩠ᨶ (บ็น), ภาษาลาว ບົນ (บ็น), ภาษาไทลื้อ ᦥᦳᧃ (บุ̱น) หรือ ᦢᦳᧃ (บุน), ภาษาจ้วง mbwn, ภาษาปู้อี mbenl, ภาษาแสก บึ๋น
การออกเสียง แก้ไข
- สัทอักษรสากล(คำอธิบาย): /mon˨˦/
- คำอ่านภาษาไทย (ประมาณ): /หฺม๋+โ-น/
- สัมผัส: -on
คำบุพบท แก้ไข
မူၼ် • (มูน)