สืบทอดจากภาษาไทดั้งเดิม *ɓɯnᴬ (“ฟ้า, สวรรค์”); ร่วมเชื้อสายกับภาษาไทย บน, ภาษาคำเมือง ᨷᩫ᩠ᨶ (บ็น), ภาษาลาว ບົນ (บ็น), ภาษาไทลื้อ ᦥᦳᧃ (บุ̱น) หรือ ᦢᦳᧃ (บุน), ภาษาไทใหญ่ ဝူၼ် (วูน) หรือ မူၼ် (มูน), ภาษาจ้วง mbwn, ภาษาปู้อี mbenl
บึ๋น
