ภาษาไทใหญ่

แก้ไข

รากศัพท์

แก้ไข

สืบทอดจากไทดั้งเดิม *ɓɯnᴬ (ฟ้า, สวรรค์); ร่วมเชื้อสายกับไทย บน, คำเมือง ᨷᩫ᩠ᨶ (บ็น), ลาว ບົນ (บ็น), ไทลื้อ ᦥᦳᧃ (บุ̱น) หรือ ᦢᦳᧃ (บุน), จ้วง mbwn, ปู้อี mbenl, แสก บึ๋น

การออกเสียง

แก้ไข

คำบุพบท

แก้ไข

ဝူၼ် (วูน)

  1. (ถิ่นใต้) อีกรูปหนึ่งของ မူၼ် (มูน, บน)