ဝူၼ်

ดูเพิ่ม: ဝန, ဝိၼ်, ဝိၼ်း, ဝုၼ်ႇ, ဝူၼ်ႉ, ဝၼ်း, ဝႅၼ်, และ ဝꩫ်း

ภาษาไทใหญ่

รากศัพท์

สืบทอดจากไทดั้งเดิม *ɓɯnᴬ (“ฟ้า, สวรรค์”); ร่วมเชื้อสายกับไทย บน, คำเมือง ᨷᩫ᩠ᨶ (บ็น), ลาว ບົນ (บ็น), ไทลื้อ ᦥᦳᧃ (บุ̱น) หรือ ᦢᦳᧃ (บุน), จ้วง mbwn, ปู้อี mbenl, แสก บึ๋น

การออกเสียง

• สัทอักษรสากล^{(คำอธิบาย)}: /won˨˦/
• เทียบเสียงภาษาไทยโดยประมาณ: หฺว๋+โ-น
• สัมผัส: -on

คำบุพบท

ဝူၼ် • (วูน)

1. (ถิ่นใต้) อีกรูปหนึ่งของ မူၼ် (มูน, “บน”)